vandaag, wandelend door de vroege avondschemer, een paar keer na mekaêr iemand op straat niet meteen herkend, en tegen die persoon dan wel oppervlakkig-vriendelyk een goeiendag gezegd, plichtsbewust knikkend, maar dan telkens één minuut nadien hebben moeten beseffen: myn god in den hoge, dat was dié of dié persoon, met wie ik, in dié of nog een andere tyd, de meest belangwekkende avonturen beleefde...
zo is die schemer die zich af en toe voordoet, waarbinnen een contour vervaagt en creaturen de vorm aannemen van een onkenbare schim - een chimere, da's toch ook wel een graaf woord... een anamorfose... sterven is alles waar het over gaat...
deze wat zweverige twee alinea's doen my er nu ineens aan terugdenken dat ik vanmorgen nog eens, sinds lang, bezig ben geweest met "leviteren"; wat ik wel vaker voorhad toen ik een twintiger was: op het bed gelegen, horizontaal op myn rug, ineens gewaarworden hoe myn gehele lyf langzaam maar zeker begint op te stygen uit zich eigen zelf... soms gruwelyk, maar soms juist rustgevend; heel soms ook aanvànkelyk rustgevend en na een tydje pas angstwekkend; maar vanmorgen was het alleen maar aangenaam, behaaglyk... precies omdàt het zolang geleden was ook, het voelde als een vreemde, metafysieke manier van thuiskomen... binnenkort zweef ik zo wel eens, magisch, in uw slaapkamer naar binnen, o lieve lezer... hopelyk ben je dan een jonge vrouw en heb je niks aan zelfs...
2 opmerkingen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Lucid_dream
Dat zal er zo eentje geweest zijn. Ook een hobby van mezelve.
Vrykolakas staat aan uw deur !
http://www.roderidder.net/nl/uitgaves/albums/46-uitgaven/albums/469-114-vrykolakas
Een reactie posten