filip jordens
had ik uiteraard al vaak zien spelen, maar, vreemd genoeg, nog nooit met een brel-interpretatie.
dat blaast je echt van je sokken,
heeft meer met brel te maken dan een opname van brel zelf...
fenomenaal...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten