vandaag was een beetje een bizarre dag. toch?
byzonder vroeg op, namelyk vanwege enige familiale muizenissen, doch bovendien met een bedoeling, namelyk om als officieel antwerps nachtburgemeester in de vroegste voormiddag present te tekenen in "bah bar" op het mechelseplein, terwille van een persvoorstelling betreffende het nachtleven aldaar, en de buurtwerking daaromtrent. op voorhand zag ik deze wel zeer kenmerkende "act-de-presence" niet helemaal zitten (waarvoor fiets ik toch weêr in de rondte?); eens daar aangekomen en myn haar in de goeie vorm evenwel, in de goeie plooi, draaide het erop uit dat de gehele atmosfeer daarbinnen absoluut gezellig heette, fris en aanstekelyk en vriendelyk. zon door de ruiten, ook.
de vriendin van baby olifant, karen, blykt voor atv te werken, wisten jullie dat?
op de terugweg by spullenhulp op het zuid, eerder terloops, drie prachtige doekjes aangetroffen voor slechts 5 neuro per stuk - unieke doekjes om (c) studio vitalski nog eens op los te laten. hangt toch af van het vertrekpunt...
doch het rare was weêr: toen ik daar buitenkwam, wist ik ineens acuut niet meer, lezers, waar ik myn fiets-verhikel ergens geparkeerd had. met de wagen gebeurt zoiets vaker, -- doch met de fiets? niet meer weten waar je fiéts ergens staat?
heb er letterlyk drie kwartiers naar wezen lopen zoeken - om wanhopig van te worden, myn armen werden er zwaar van ook; tenslotte stond hy op een geheel ander plein dan ik dacht, op de vogelmarkt.
weêr thuisgekomen, gezwind en met rechte rug, ware het de bedoeling, algauw weêr opniéf onder myn dekens te kreffelen teneinde by te slapen (had snachts slechts drie uurs gedut), myn ogen vielen dan ook wel toe - myn kindjes waren echter zo fyn, dat ik er niet van weg kon. myn dochter mollie baeken was de vorige maanden van dit jaar één en al kattenkwaad, maar vandaag blykt dat weêr eventjes gekanteld, staat zy ongelooflyk braaf en mooi in haar eentje te knutselen of goeie moppen te vertellen, onderwyl kroko conan ook extra aandoenlyk is met zyn velerlei mazelen op zyn arme wangen...
eens ondergetekende dan toch, rond de nvyven, een uil zou knappen gaan, checkte hy, waarom niet, nog éven zyn mails (doordat ik geheel myn adressenbestand, eêr vanmiddag, aan het stalken was geweest, met oog op de aanstaande "goethe op de apenplaneet", donderdag 24 april om 20:30u in de arenberg), -- trof kik daar opeens, in myn mailbox, een mail aan: van ludo vochten, uit zoersel. om my nog eens de weg uit te leggen: naar het optreden vanavond -- vanavond??
vanàvond???
damn, ik meende zeker dat dat optreden te zàterdag pas was!
doch by nadere beschouwing, effectief: die gig was v.a.n.d.à.à.g.,- nog goed dat 'ie me die mail stuurde, anders was dat geheid en verbreid krom gelopen!
dus: nu zéker het bed in, vooreerst, om te recupereren...
ik viel, voor wie dit iéts interesseert, alsnog, na tien minuutjes in een diepe slaap (eerst nog een zéér eigenaardig interview met debbie harry gelezen in "uncut"), droomde dat ik iemand om het leven bracht, en werd na één uur precies weêr wakker; dus om zes uur; perfect teneinde my, op het gemak zelfs, aan dat optreden te zoersel te gaan aanzetten; zonder dit welbewust te bemerken, viel ik echter toch wéér in slaap - teneinde, verrassend toch, pas wakker te worden rond halfnegen!! dus ging kik toch nog te laat arriveren!...
tot bleek dat ik pas moest optreden om halftién. dus zo kwam alles toch nog goed. ik kwam daar aan, juist toen het volk was beginnen te applaudisseren.
op de terugweg, dus nà zoersel, naar antwerpen-grad terug, vele flashes voor nieve ideeën, voor een andere, gloednieve conference, dewelke inmiddels tot myn eigenste aangenaamste verbazing in de pyplyn is komen te zitten...
nu: tjaikovski op de nachtradio, thee citroen op de vensterbank, - en duimspykers rapen, dewelke kroko hier overal op de vloer strooide, heb al zés keer zo'n pinnen uit myn voeten moeten rukken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten