ik heb het heel erg koud. in m'n armen vooral. misschien ben ik een beetje ziek? of anders is het effectief de wereldbol zelf die is afgekoeld (regen na zonneschyn.)
daarjuist overdreven veel moeite gehad met m'n twee columns voor de Streekkrant. als columnist heb ik er myn vacantie weêr opzitten... was voor twee weekjes eventjes wég uit die tred (iédere woensdag...) is okay, alleen niet met dit grieperige gedoe... okay (alweêr het woord "okay"), het is geen griep. het is halfdrie snachts, that's all. doch besef nu ook ineens dat de vuilnis weêr de straat op moet, inclusief groenafval, die ton op wielen. maar dit hangt dus steeds tezamen, op woensdag - de columns moeten binnen en het huisvuil moet buiten.
we dienen allen, ieder voor zich, in eender welke omstandigheid behagen te scheppen zolang het kan. "behagen scheppen in iets", is overigens een van m'n meest geliefde gezegswyzen. geluk kan ons "overkomen", daar hebben we dus zelf niet veel meê te maken; ergens behagen in "scheppen", dat duidt op ons eigen vernuft, dus dat biedt troost - ons huiswerk dat leide tot onze vreugde. et cetera.
neen jongens, ik moet even horizontaal gaan liggen.
1 opmerking:
Dat is mooi.
Een reactie posten