gelukkig wilde het miraculeus toeval dat ik een van de mensen die er déze week zaten, tamelyk goed kende, namelyk rudie penne, tot wiens dichtbundel ik ooit wel eens een inleiding schreef.
dus kon ik hier toch even thee drinken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten