in de loop des daags kwam ik, al knutselend in myn papieren, twee hand-geschreven zinnetjes tegen, die tezamen één geestig idee vertolkten; geen hoogdravend of philosofisch iets, maar wel een zekere ondiepe mededeling met, onverwacht, toch een mild-komische glans; ik sprak hardop:"dit wordt misschien het middelpunt van de aanstaande state-of-being die ik, vannacht, voor myn fans weêr zal opstellen,"- hoe fyn om vanuit het niets, vanuit de gehele ledigte toch, als een bouillon uit verworpen on-groente, een glimlach te kunnen tevoorschyn trekken,- - doe echter het licht maar weêr uit: ik kan die twee zinnetjes nergens meer terugvinden. dit voelt alsof er iets in my gestorven is...
o magie van het geschreven woord, o enige doodsstryd met wél een kans op resurrectie...
o blog, redder van deze pen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten