vervolgens een van de meest indringende ontmoetingen van myn leven; met deze sympathieke man, net zestig geworden; was als antiquair dé pionier om zich deftig in de kloosterstraat de vestigen... reed dan één keer per week met zyn camion naar engeland om daar commodes en spiegels etc te gaan ophalen, om die te zelf bewerken en met superveel winst te verpatsen; ook aldoor naar frankryk voor bestellingen etc; - op iedere manier een succesvol avonturier, met een wild, goed leven; bovendien ook een succesvol kunstschilder; een kleine twee jaar geleden reed hy in antwerpen met zyn fiets in een tramspoor en schoof uit; hy sloeg achterover - en brak zyn nek. zyn ingewanden blyven deterioreren. hy kan ook zyn handen niet meer gebruiken (en dus ook niet meer schilderen.) hy heeft euthanasie aangevraagd, en die werd hem nu toegekend. maar hy was een smakelyke spreker en vertelde geweldig.
aan zo'n dunne draad hangt het iedere seconde van iedere dag, beste mensen. carpe diem, carpe diem...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten