voor mollie moet ik altyd waargebeurde dingen uit myn verleden vertellen. vanavond disten-ik "de geschiedenis van de teruggevonden ring" nog eens op. nadien bedacht ik: misschien iets voor op m'n blog - edoch, ziehier: een goeie vyf jaar geleên reeds, hàd ik dit verhaal al eens neêrgeschreven... (dwz:"ik ben onderhand overal klaar meê...")
HET VERHAAL VAN DE TERUGGEVONDEN RING
in 1989 ging ik met ginette op vakantie naar berlyn, en schafte ik myzelf daar een handgemaakte, zilveren ring aan. deze ring was byzonder in die zin, dat er zéker maar één exemplaar van op de wereld is: het betrof een zelfontworpen draakje met twee armen en vleugeltjes en uitpuilende oogjes - en vooral: in de binnenkant een stempeltje van het logo van de duitse artiest die het had vervaardigd.
een jaar of twee lang, droeg ik die reusachtige ring dagelyks. op een dag in de winter van 1991 bevond ik my in een grote aula van de universiteit van antwerpen, voor een cursus middelnederlands, maar kregen we zoveel schryfwerk, dat ik het onhandige kleinood even van myn vinger afnam en opzylegde. wat later, nà die cursus, rende ik bliksemsnel naar die aula terug; te laat, het juweel, dat ik vergeten was, viel nergens meer terug te vinden.
een zestal jaar later, in de zomer van 1997, kwam er een zwerver naar me toe, die ik niet kende toen, namelyk hugo "zwerver" jansen, met de vraag of hy een douche by me kon nemen. de tyden zyn veranderd, vandaag zou ik zoiets nooit meer opbrengen, maar toen was alles anders; in ieder geval sprak het toén vanzelf dat ik hem binnen liet.
om te gaan douchen, deed hy zyn sandalen uit en legde hy zyn halskettingen en al zyn rommel af op de salontafel. terwyl hy onder die douche staat, valt myn oog op die spullen - byzonderlyk op die ene, verdomde, unieke zelfde ring, als die ik zes jaar tevoren was kwytgeraakt!
-die douche deed deugd!
-zeg, waar heb je die ring hier feitelyk vandaan??
-eens denken - ja, die heb ik ooit gekregen van een taxichauffeur...
-van.. een taxichauffeur??
-in ruil voor hasjiesj...
-o ja?
-maar, zie eens... hy is moeilyk om te dragen... het is curieus dat je die ring nu ter sprake brengt, hy heeft een paar jaar lang in myn schildpadden-aquarium op de bodem gelegen. uitgerekend vanmorgen dacht ik: ik ga die ring nog eens aandoen...
(carmen vroeg me nadien: heb je de ring teruggekregen? -het antwoord is: teruggekocht, jawel. maar tergend genoeg: inmiddels heb ik hem weêr niet meer, ik weet niet hoe...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten