uit het schriftje

discussie-punt: ben je een tiener van zodra je tien wordt, of van zodra je dertien wordt? ik dacht: van zodra je dertien wordt. eventjes op-googlen; antwoord: vroeger was je een tiener vanaf de dertiende, eind jaren negentig is de betekenis van het woord verschoven, en ben je tiener vanaf je tiende.

bovenstaande talige evolutie is een zoveelste staaltje van imbecilisering.  een kind van tien en een "kind" van negentien - er is geen enkele context denkbaar, om die twee entiteiten, die byna aan mekaâr tegengesteld zyn, tot één categorie te rekenen.

zoals het ook achterlyk is om een maltezer en een rottweiler allebei "hond" te noemen.

een klas van zeventien zestienjarigen. terloops een vraag van de leerkracht engels, wanneer die het verschil van klank uitlegt tussen "mick" en "mike":"en, beste mensen, wie is de beroemdste 'mick' in de geschiedenis van de rock&roll?" geen antwoord. tweede vraag dan maar:"wie is mick jagger?" geen antwoord. derde vraag, of eerder een opmerking:"de rolling stones? iemand" weinig animo. ja, misschien, ja...

schrikbarend - maar ergens ook heel normaal. het laatste, ook maar betrekkelyke wapenfeit van de rolling stones, "tattoo you", dateert van een kwarteeuw voor hun geboortejaar.

maar zoals hier al 'ns gezegd, ze weten ook niet wie bono is.

"twee meisjes kwamen hem smoutebollen brengen. ze waren enorm lekker. en die smoutebollen ook."

het is inderdaad grellig om je te proberen in te beelden, wat er de komende honderd jaar gaat worden uitgevonden. de snelheid waarmeê revolutionaire uitvindingen worden gedaan, kwadradeert.

alles wyst erop dat de mens er vroeg of laat in zal slagen, zichzelf onsterfelyk te maken. die richting gaat het uit.

god weet komt die uitvinding nog juist op tyd voor ons! god weet, dat we nog zullen zeggen:"damn, people: weet je nog, hoe we vroeger gewoonweg door het leven gingen met het idee, dat we ieder ogenblik zomaar dood konden??" en dan zullen onze kleinkinderen zeggen:"echt??? dachten jullie dat jullie dood moesten?? maar... vonden jullie dat dan niet totaal vréselyk???"

we zullen dan volstrekt àndere wezens zyn. maar: ik vind het niet ondenkbaar, niet onvoorstelbaar. ook als onsterfelyke wezens zullen we gemotiveerd blyven om dingen te doén. alleen zullen middel en doel dan quasi samenvallen... ons gevoelsleven zal iets oceaan-achtigs hebben. een vage droefenis zou gemakkelyk een triljard jaren voortduren. een leuke verrassing, en daarvan het vrolyke opkyken, zullen vele triljarden jaren in beslag nemen. het schryven van een gedicht, van één regel, zal net zolang voortduren als het achttiende kwadraat van een triljard lichtjaren; maar: het gedicht zàl worden geschreven - en de zoektocht naar lezers zal blyven bestaan.