onze caravan in staraja roesa zit vol met kinderen; om die reden ben ikzelf dan maar in antwerpengrad gaan overnachten, waar het stille, meditatieve alleenzyn aan betere tyden doet terugdenken. al maanden lang drink ik tegenwoordig een halve fles rode wyn per dag, daarmeê kan ik me dan aan het schryven zetten, tot in het holst van de nacht, tot de haan driemaal kraait.
overdag opnief tachtig keer na mekaâr van de zoetwater-glybaan, om alle kinderen jonger dan 12 te begeleiden. in de namiddag in de caravan in slaap gevallen, tégen wil en dank. myn pols blyft ontstoken.
heerlyke boslucht. de biotoop van de kempenkrak...
van lézen komt al maanden niks in huis, vanwege al dit schryven. maar als iedereen schryft en niemand leest, wat dan? (daar bestaat, toch wel, een antwoord op die vraag, namelyk: dat dit dan helemaal niet erg zou zyn.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten