typisch netflix, dat deels garant staat voor een echte rip-off; niét "child's play 1", niét de officieel best aardig scorende "bride of chucky", maar wél deze "child's play 2", die er op rotten tomatoes byzonder bekaaid van afkomt, en wat dit betreft overigens ook wél "seed of chucky", zelfs door maker don mancini zelf als een mislukking bestempeld. het grootste aanbod van langspeelfilms op netflix bestaat uit de afdankertjes. sommige series maken lidmaatschap de moeite waard, en zeker voor huishoudens met kinderen is netflix zelfs een zegen - maar voor cinefilie is netflix ronduit wraakroepend, beledigend.
"child's play 2" is niet griezelig en niet spannend. als je als kyker ondertussen sms'jes stuurt om dingen te regelen, kan je wel blyven kyken, maar dan vanuit het idee dat dit "camp" is, dwz "slecht maar dan met tongue in cheeck". dat is natuurlyk een zwaktebod, een laatste gemakkelyke vluchtheuvel. in een speelgoedfabriek op de vlucht voor de folteringen van chucky, nemen de kleine andy en zyn grote zus wél nog de tyd om, tussendoor, als toeristen rond te kyken naar wat er zich zoal voordoet. jenny agutter spreekt in de ene scène mooi brits, in de andere scène plat americaans.
een tof weêrzien wel met grace zabriskie, die vooral gekend is van twin peaks...
ondanks dit alles toch 7,5 op 10, namelyk omdat ik my er toch goed meê geamuseerd heb... een halfuur lang zegt een personage: "een pop die echt leeft, praat geen nonsens!!" en dan opeens moet ie inzien: shit!! die pop leeft inderdaad!! die komt my in stukken snyden!!"-- die ommekeer is àltyd prys...
 |
| grace zabriskie |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten