de tisdarmeeërs bevolkten weêr ons huis vandaag (de "tisdarmeeërs", dwz: de werklieden uit poederlee die hier plinten leggen, maar die voorts érg vaak de uitdrukking "'t is daarmeê" bezigen...); wat steeds de nodige klop- en boorgeluiden triggert; in een gevecht daarmeê, toch proberen te slapen tot elf uur (in de woonkamer in de zetel.)
dan vlug wat opzoekingswerk gepresteerd voor de aanstaande opname voor "antwerpen in de jaren 90", de podcast, met deze week cabinetard bruno verbergt en met ex-burgemeesteres leona detiège. ik fietste daarmeê myn slechtst voorbereide aflevering van de reeks tegemoet (tevens de lààtste aflevering), wat evenwel een berekende non-chalance betrof; een politicus die niet goed weet wat te zeggen, moeten we nog tegenkomen. in praktyk nam bruno verbergt het soms van my over, heel goed...
wel yskoud op de fiets... door de coronisering is het gekomen, dat we onze kerstvacantie in wissant volgende week, zonet gecanceld hebben (gelukkig toch 80 procent terugtrekkende van het gereserveerde huur-vacantiehuis); in plaats daarvan een huis gebookt van lies robben-eiland, in de ardennen; als het zo doorgaat, zal het daar wel sneeuwen straks (duitstalige ardennen...)
toch weêr tien exemplaren van "de naam van het rendier" op de bus kunnen doen... heb nog maar dertig exemplaren over... wat niet wil zeggen dat ze allemaal verkocht zyn, heb er ook een paar cadeau gegeven (klantenbinding...)
op het moment van dit schryven, arme lezers, is het halfzeven savonds... ik ben zeer slaperig - maar: ik probeer wakker te blyven, zodat ik rond twaalf uur kan inslapen pas; morgen immers vroeg op; opnief op examens gaan toezien, maar zelfs tevoren nog, om acht uur smorgens al, de fietsrekken gaan bewaken. neem voor alle zekerheid een goed klopwapen meê...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten