dreamer

in een klein theaterzaaltje speelde ik een vervangende acteursrol in een toneelstuk van bart meuleman. ik moest of wilde terloops ook zelf in een decorstuk voorzien, namelyk de romp van een boot. "het is wel moeilyk om zoiets te maken op twee minuten tyd, en zonder dat ik weet wat de technische omstandigheden zyn." met veel aandacht en aldoor intussen babbelend, was een wat oudere kostuumontwerpster doende, my te schminken en te kleden, in dramatische, gescheurde, armoedige lakens. het stuk bleek een opera en eens het bezig was, kwam ik best goed op dreef. ik deed méér dan wat ik strikt moést doen, en zong ook uiterst theatraal, wat een groot plezier was. *** een brusselse verzekeringsagent belde my, die had trouwens al wel eens eerder gebeld ook, om te vragen of ie kon langskomen om een en ander te herzien, dit in gebrekkig nederlands. ik zeg oké, maar hopelyk duurt het niet te lang, wy hebben bezoek (= els crawls). pas na het inleggen, begreep ik: naar alle waarschynlykheid zyn dat dieven - maar: nu heb ik die onbekende schurken, zoals die nu onderweg zyn naar ons, ons adres dus gegeven...