1. -meermaals met myn ouders naar de directeur om daar te gaan bepleiten dat ik de derde kleuterklas wilde overslaan (omdat ik super dringend wilde leren lezen, echt...)
2. -de juf deelt op het eind van de dag de kleipoppetjes uit die we hadden gemaakt. het myne was het eerste waarvan ze vroeg: "van wie is dit?", zodat ik dacht dat ik iets verkeerd had gedaan, en myn hand niet durfde op te steken; zodat ik, op den duur, zonder dat kleipoppetje naar huis ben gemoeten.
3. -een hard krysende kleuter genaamd "bennie", die door andere kleuters "in de boeien" werd geslagen; myn eigen angst aan de rand van die speelgang; de schrik om ooit zelf slachtoffer te zullen worden van al die wildebrassen (is by nader inzien nooit gebeurd; ik verstond dus de kunst om daarvan weg te blyven.)
4. -een zekere brahim, die by een schooluitstapje vraagt: "wie heeft al die bomen gemaakt?", en iets later die twee juffen die tegen mekaâr monkelen "tja, in turkye maken ze de bomen zelf"; en ikzelf die daarom dan dacht dat dit écht zo was.
5. - zélfs een herinnering aan een prospectie voor de eerste kleuterklas; die klas die aan het zingen was, "stokvis", en die kleuterleider of wie was het, van wiens vriendelykheid ik àànvoelde dat die nep was.
6. -een soort paasfeest, alle klassen tezamen in één grote refter en vooraan in de zaal een show met paashazen en een lied over klokken; die paaseieren die we meê naar huis mochten nemen, met grote, onbegrypelyke papieren linten daaraan.
7. -by myn tante brigitte een verrekyker kapot hebben gedaan, uit nieuwsgierigheid naar wat erin zat, en dan die kapotte verrekyker verstopt onder een kussen in de zetel.
8. -ook nà school: thuiskomen, myn broêrs spelen in de woonkamer op de grond een bordspel dat er totaal magisch uitziet, maar waarvan ik moet aanvaarden dat ik dat "nog niet kan".
9. -het door ondergetekende reeds vaak navertelde verhaal waarin ik een àndere kleuter de schuld gaf van de vernietiging van een plakwerk (een kerstboom van papiersnippers), dat ik nochtans zélf in de war had gebracht, namelyk door te niezen; en die àndere kleuter die dus, door myn schuld, in de hoek moest gaan staan. daarmeê verbonden ook de herinnering aan myn mouwen, die steeds styf stonden van de daaraan afgeveegde snottebellen.
10. -een jongetje dat sven heette, kwam de klas binnen met een vikinghelm. alle kinderen begonnen te roepen: "asterix! asterix!" terwyl ikzelf de énige scheen, die wist dat asterix een heel àndere helmsoort draagt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten