ik was op een vacantie-eiland waar inboorlingen op banjo's onafgebroken overdreven vrolyke muziek speelde. ik dacht; dat is deprimerend, muziek die àltyd vrolyk is... onderweg naar het hôtel liep ik byna verloren - maar niet helemaal, beseffend: dit is de achterkant, zolang ik tegen dit gebouw aanblyf en omloop, kan er niks mislopen... *** ik zat in bad met myn laptop en was zo non-chalant die quasi opzettelyk eventjes onder water te houden, voor een klein deel; natuurlyk bleek by nader inzien die laptop daardoor beschadigd, zelfs werd het scherm helemaal trapeze-vormig. nog snel probeerde ik myn nieuwste roman in deze laptop te saven, door die naar iemand door te mailen. daarmeê doende, werd ik wakker, opgelucht om het inzicht dat dit maar een droom was...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten