ik ga altyd om vier uur snachts definitief slapen. dwz mogelyk ga ik vroeger naar bed, maar dan lees ik nog en dergelyke, tot stipt vier uur. evenwel: de volgende dag sta ik weêr op rond halfelf in de voormiddag - zonder op myn klok te hoeven te kyken. dus werkelyk: dit is myn rythme, dit is de rythmiek zoals jahwe dit wil.
het koffi-drinken is tot een verslaving geworden. even erg als al myn vele, wel overwonnen verslavingen uit myn woeste verleden. het is met die koffi dat ik my overal doorheen sla. ik begryp dat dit niet gezond is maar ik word het niet als zodanig gewaar, ik gevoel my kiplekker en die koffi is aldoor beestachtig lekker...
dat is een verschil met andere verslavingen; byvoorbeeld met drugs of met tabak of met alcohol: daarvan voél je, al gebruikende, dat je d'raan kapotgaat.
dat is dus niét zo met die koffi... op dit moment althans...
al een gehele tyd ronduit euforisch over de programmatie van de aanstaande dinsdagclub; mauro + johan petit + buscemi, plus een uitzonderlyk uitgebreide resem danseressen én dansers; dit kàn niét beter. plus: toevallig is het de honderdste editie?? ook dàt vieren we dus...
het is myn broêr serge die die cyfers byhoudt. die maakt alle affiches, en die nummert zyn affiches - voor zyn facturen. dus daarom is dit wel zeer glashelder, geen falen haalbaar...
enigszins voort-gearbeid aan myn optreden met sam wauters vrydag. die voorstelling heet "improvisaties", maar dat wil niet zeggen dat je op voorhand geen krytlynen mag uitzetten. het mag wel tof blyven. ik heb een lollig verhaal in petto, dat gaat iets speciaals worden...
om zeven uur rocco james conan naar de muziekschool gaan brengen. in de collegelaan. in de auto weêr op hem wachtende, voortgewerkt aan myn stuntgedicht "takkenbossen". as usual. as always. as never without...
op dit ogenblik meldt ons de klok dat het halftien savonds is. gelukzalig de geluiden van myn vrouw en kinderen op de bovenste verdieping. strindberg riep eens weêklagend uit: "wee - dit huis, waarin nooit ééns het gelach van een kind." hoe goed is dat verwoord!...
subiet naar het clubhuis om aan de belichting te werken - en dergelyke.
in de oorlog in het oosten zet oekraïne nu vooral in op aanvallen op russische olieraffinaderyen. goed bezig maar toch satanisch dat het allemaal zolang moet duren, die hel is daar nu al twee jaar lang aan het doorbranden en doorbloeden en doorcreperen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten