het is vier uur snachts. ik wil naar bed - met, liefst, een tex willer in myn handen. inderdaad ben ik myn tex willers aan het herlezen. wat iets byzonders is; verder herlees ik boeken eigenlyk nooit. al vergeet je ze kennelyk meestal toch totààl.
pas op, dit gaat ook maar om zes of zeven bladzyden per dag. voor de rest ben ik altyd maar aan het werken. ik ben een machine. ik moét werken - omdat ik, als ik niét werk, vanzelf myzelf ten gronde richt.
rocco james conan had een vriendinnetje op bezoek; daardoor wilde hy het niet hebben, dat ik beneden zou komen. aldus: tot halfvier smiddags ben ik in myn slaapkamer aan het vertoeven geweest.
de repetitie in vosselaar, aan de deuren-comédie, ging niet door, wegens dood, maar ook wegens verderf en meer nog wegens ziekte. hier stuurden-ik zeker niet op aan, doch by nader inzien kwam dit best goed uit: voor precies dié uitgezette uren, van 19u tot 22u, viel ik, thuis in de zetel gebleven, in een zéér diepe, angstwekkende slaap - een zekere manier van sterven.
werken aan die "occulte avond", vervolgens. aanstaande vrydag in "het atelier", in aarschot, live on stage. poe, frankenstein, blavatsky, strindberg. de meeste dingen heb ik ooit, moet gezegd, al wel eens, aandachtig, verteld - maar: het is toch weêr een gehele opdirking...
de voorbye dinsdag was byzonder. ook dat, nu hierover. in tickets geteld, was de dinsdagclub van 28 octobre, de specials met helmut lotti en jelle cleymans niet medegerekend, dé allermeest succesvolle dinsdagclub-editie aller tyden!!... heel raar... ja, het was herfst-vacantie - maar dan nog... werkelyk een overrompeling...
wat my, hoeft geen betoog, zeer bly stemt... het is een grillig fortuin, van slings & arrows - maar op deze manier kan ik er weêr een paar dagen tegen.
inderdaad alleen maar een paar dàgen...
mollie was met myn zus de stad in - en kwam weêr thuis met de mooiste blauwe trui die ik ooit van myn leven heb gezien...
tof dat myn gezinnetje herenigd is, deze dagen. de àllervroegste tekenen van de kersttyd zyn daarmeê alvast aangebroken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten