robyn victoria sunny...
een jaar of vier geleden voor nele bauwens extreem hard gewerkt aan een theatermonoloog, met als onderwerp een vrouw die de veertig verre passeert, die nog steeds geen kinderen heeft, maar die dit wel doodgraag zou willen hebben... dat schryfproces was wrang, je kon hier gemakkelyk een overvloed aan geflipte grappen by verzinnen, wat ook de bedoeling was, maar tegelyk was het allemaal écht, en waren we dus meêdogenloos met haar eigen verdriet aan het spotten. na 82 mogelyke ingrepen en hulpmiddelen en gebedswaken was ik er heimelyk wel quasi helemààl zeker van, dat dit kind er nooit zou komen.
maar: nu ineens dus toch!
de boodschap is niet: "de hoop nooit opgeven"; hoop is een verdacht iets; hoop voedt het verlangen, dat een ontkenning is van het hier en nu; maar de boodschap is wel: nooit denken dat jy weet wat de toekomst brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten