het is halfnegen savonds. ik ben erg moê. toch ga ik nog niet slapen. morgen slaap ik uit. dus blyf ik nu lang op. dat heb ik toch verdiend?
zonet thais gegeten. rocco maakt zyn huiswerk. mollie is aan het knutselen. luv ruimt de keuken op.
na het gedurige lesgeven, om vyf uur savonds toch weêr langsgeweest in het wynegem shoppingcenter. dit ligt nu eenmaal op myn weg. er is een uiterst simpele parking en: er is een fnac.
"werk jy hier?"
"ja, maar dit is niet myn afdeling, ik weet hier niks liggen."
"daar gaat het niet om. ik zou de verantwoordelyke van de afdeling stripverhalen in deze fnac willen mededelen dat dit aanbod uiterst bekwaam verzorgd wordt. de collectie is uitgebreid en zinvol en enorm goed up-to-date, ook stééds enorm bekwaam weêr aangevuld en zelfs uiterst intelligent gepresenteerd."
"amai - dat zal ik doorgeven, die zal bly zyn."
langs de roltrappen terug naar beneden. niét die leuningen aanraken! iedereen doet alsof de pandemie voorby is. hoeveel mensen hebben er in antwerpen nog een kogel door hun kop gekregen op 3 september 1944, d.w.z. één dag voor de bevryding?
nog by panos langs, voor een broodje maar ook voor een doos verse aardbeien. de aardbeien die luv my gisteren bezorgde, waren zonder overdryven de lekkerste aardbeien die ik ooit heb gegeten. maar nu ook die van vandaag waren weêr abnormaal goed.
sommige veertigjarige collega's van my zyn al gevaccineerd; ik ben vyftig, ik zit byna in een rolstoel - maar my willen ze niet kennen. ik weet byna zeker dat dit met opzet is, dat daar mensen aan de knoppen zitten die zeggen: "weet je wat, die don vitalski - die kunnen we beter helemaal niét vaccineren!!" myn vyanden willen my dood - maar myn fans, preciés even talryk, zyn nog erger, want die denken dat ik niet dood kàn!...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten