myn broêr jeroen had een project waarby we allen met een bootje de zee op moesten. moest kunnen, maar ik had nieuwe schoenen aan en het zou niet anders kunnen of die zouden daarvan nat worden en dus stuk gaan. de boottocht, met per drie of vier mensen een apart bootje, begon op een ruige noordzee, maar die veranderde algauw naar een mooie lagune in een soort zuid-frankryk, waar we moesten overstappen op een rotsachtige oever, en zo voorzichtig voortklimmen. myn broêr serge was reeds verder op maar zelf dacht ik: hier stop ik, inderdaad zyn m'n schoenen doorweekt ook. *** diep in de nacht had ik een korte, toffe droom, waarna ik dacht: dju, die ga ik morgenvroeg vast niet meer weten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten