zoals een aap even in de lucht hangt tussen twee woudslingers in, zo spring ikzelf nu door de ruimte met achter my, gisteren, de dinsdagclub in de warande te turnhout, en voor my, morgen, de dinsdagclub in de snuffel te brugge. het rare is dat ik aldoor het gevoel heb, beste lezers, dat ik voor brugge nog vanalles doén moet - onderwyl dit dan telkens, by nader inzien, niet waar blykt; alles is al klaar.
chill, don vitalski...
juist om aan dié neurose te ontsnappen, zag ik my, vooral om my aan de heerlyke, bleke koude lucht te laven, op de elektro-fiets gesprongen, my in de mekanik stripwinkel, op de eiermarkt, de nieuwste robbedoes willende aanschaffen, "het geheugen van de toekomst".
een paar dagen terug ontdekte ik dit in de boeken-etalage van de concurrerende stripwinkel beo: de nieuwste robbedoes reboot is uit!?... je ziét dat - en hopla: dan wil je dat hebben. krishnamurti en andere zen-zendelingen waarschuwen ons daartegen, het mechaniekje van het materialistische begeren; zoals echter jullie allang allemaal weten, is voor myzelf dit begeren juist een gezond teken van wakker leven, van anti-onverschilligheid, van gezond naïef enthousiasme.
de echte boekenverzamelaar in my is wel enigszins gedeemsterd, heden zou ik liever een hoop boeken willen wégdoen; maar een paar thema's van mini-verzamelingen blyven toch overeind; muziek-biographiën, lectuur over baudelaire/verlaine/rimbaud, conan doyle, conan de barbaar, umberto eco, lewis caroll; en dus ook robbedoes - niét de gangbare reeks, maar wel de spin-off, die zich richt op de nostalgische parodie, in atoomstyl a la franquin (meer breder verzamel ik toch wél ook nog steeds atoom-strips in het algemeen.)
hoe merk ik welke dingen ik wél verzamel en welke niet? naar de dinsdagclub breng ik wekelyks een paar eigen boeken meê, om tweedehands te verkopen; minder om het winstbejag dan wel om de vorm van entertainment, die zo'n boekentafel biedt aan de klant; van sommige nochtans toffe boeken neem ik dan vanzelf afstand, en van die andere, merk ik, nog steeds absoluut dus niét.)
in mekanik aankomende, begreep ik pas wérkelyk hoe erg ik die robbedoes inmiddels behoefde: toen de verkoper my domweg wist te melden, dat het boek was uitverkocht??
"verrek," zeg ik. "ik was hier speciaal voor op myn fiets gesprongen, dit vind ik echt erg..."
"zal ik er gauw één bestellen?"
"neen, laat maar, toch..." (omdat ik by mezelf dacht: dan ga ik snel elders zien, in de fnac of in de beo...)
onderweg naar die beo, fans, werd die behoefte aan die robbedoes belachelyk omvattend - doordat het inmiddels kwart voor zes was; de kans, inderdaad, dat ik daar nog op tyd, nog zes uur, voor sluitingstyd, zou arriveren, was toch gering?,- en wat, zo dacht ik klappertandend, wat als die ook dààr dan zal blyken te zyn uitverkocht - dan... dan moet ik naar huis -- - zonder dat boek????
het kwam goed. maar het is dus inderdaad belachelyk. ik ben eindelyk, eigenlyk, aan het lezen geslagen, sinds eêrgisteren, in de beroemde rimbaud-biographie van graham rob; daar ben ik zeker nog twee, drie weken zoet meê - en éérder zou ik aan die robbedoes toch niet beginnen.
(niet helemaal waar, don vitalski; zeer straks, érg laat snachts, rond kwart voor vier snachts - dan toch wél ga jy dat boekje ter handen nemen... als heel de wereld slaapt...)
(je mag een boek nooit metéén lezen nadat je het naar huis hebt gebracht. het "in huis halen" en het "beginnen lezen in", moeten helemaal van elkaâr worden losgeweekt. op het moment dat je een boek begint te lezen, mag je niet weten waar het vandaan komt.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten