in de vroege avond op bezoek by jana, en aldus by mollies beste vriendin, helena. op een ogenblik ga ik mollie uit de speelkamer halen. ze ligt daar te wenen. ik vraag haar zodoende:"wat scheelt er?" mollie zegt:"dat zal ik thuis vertellen..." eenmaal in de bakfiets gezeten, begint ze te brullen en te krysen, net zolang totdat we, op de lange duur, thuiskomen. daar blykt: ze heeft, by jana thuis, met haar dikke teen onder een openslaande deur gezeten; haar teennagel ligt open, haar voet hangt onder het bloed. "zeg goddorie, mollie - waarom heb jy ons dit niet metéén gezegd?" antwoord:"ik wou dit niet zeggen tegen de papa van helena! ik wou dit alleen maar zeggen tegen myn papa! en jy bent myn papa!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten