lies opdebeeck
vrijdag 30 september 2022
prent vd week
"Ent Bremif Spegter"
waar was je te vrydag
maar toch. ik ben de tel kwyt, maar er zyn zeker al 3.000 exemplaren van verkocht. totaal in eigen beheer.
dreamer
donderdag 29 september 2022
onderschat / overschat
alternatieve feiten
1. honden snuffelen aanvankelyk vooral met hun rechtse neusgat, pas als de geur tof blykt, snuffelen ze voort met tevens hun linkerneusgat.
reklaâm
uit het schriftje
de symbiose tussen myn dochter en myn vriendin die haar moeder is, is iets grandioos. soms praten ze op zo'n manier met elkaâr, dat ik ervan overtuigd geraak dat ze klinkende ambras hebben. maar als ik dan als een ridder tussenbeiden kom, maak ik my volstrekt belachelyk, want blykt er geen vuiltje aan de lucht.
GAST-AUTEUR
LEONARD EN IK
door Robertus Baeken
24
Dit betekent allerminst dat Leonard een idealistische dromer was. Graag had hij dat zijn werk beter werd verkocht. Want zoals heel wat artiesten leed hij ter wille van zijn kunst gebrek. Toen het kouder werd, had hij nauwelijks geld om steenkool aan te kopen. Door het hoge plafond was de gewezen balzaal ook moeilijk warm te krijgen trouwens. Meer dan eens heb ik hem bij het binnenkomen verrast met slechts één schoen aan zijn voeten, doordat de andere bovenop de lauwe kachel lag op te warmen. Nu had hij wel een inkomen van zijn avondlessen, maar gezien zijn materiële tekorten zal dat niet bijster hoog geweest zijn. Bovendien gebeurde de uitbetaling de eerste jaren voor zijn vaste benoeming, weinig regelmatig. Eén keer noemde hij zich rijk doordat hij een hoop achterstallige lonen had ontvangen. Dit uitgezonderd praatte Leonard nooit over geld. Zijn atelier, waar door zijn beroepsbezigheden altijd veel stof zweefde, was geen plaats voor luxe of mooie kleren en dit werkte de indruk dat hij krap bij kas zat vanzelfsprekend in de hand. Ontmoette je hem echter op straat of in zijn stamcafé ‘Het Lindenhof’, waar hij gewoontegetrouw elke zondagvoormiddag met zijn broer Peer en Isidoor Mertens, zijn zwager, ging biljarten, dan kwam hij altijd als een imponerende, knappe zuiderling voor, piekfijn uitgedost in een donker pak en wit hemd met das; en de poen voor het bier dat daarbij overmatig vloeide, kon er ook wel af.
Aan mijn wekelijkse bezoeken kwam een einde toen ik in volle winter voor mijn legerdienst werd opgeroepen en naar een kazerne in de buurt van Keulen moest vertrekken. Dit betekende dat ik gedurende een jaar maandenlang van huis zou zijn. Af en toe schreef ik hem over mijn wederwaardigheden een brief, die hij enkele dagen later met veel moeite - hij was geen vlotte briefschrijver - beantwoordde. Zo raadde hij me aan om me aan te passen aan de gegeven omstandigheden: een simpele filosofie waarmee ik het erg moeilijk had, want het kazerneleven lag me niet. Verder vertelde hij me over de plaatselijke nieuwtjes, over zijn werkzaamheden, zijn langdurig wachten op marmer, zijn ontspanning.
Om een idee te geven hoe mijn brieven eruitzagen, schets ik hier even mijn eigen portret als jongeman.
Eenentwintig was ik en tot dan grotendeels het product van het milieu waarin ik was opgegroeid. Daar was natuurlijk eerst en vooral het gezin, de cocon bij uitstek om de traditie van het burgerlijke katholicisme, dat destijds op het platteland nog heel sterk aanwezig was, er zonder vraagtekens in te lepelen. Gelukkig was mijn moeder, die als weduwe alleen voor de opvoeding van haar vijf kinderen stond, een nuchtere en praktisch ingestelde vrouw. Door haar labeur voor de kost, hield zij de touwtjes niet te strak in handen. Ik kon de boeken lezen die ik wou en zij had me naar een rijksschool gestuurd waar de opvoeding niet streng, zeer tolerant, maar toch correct was, en waar behalve aan de technische vakken door bekwame leraren ook op een boeiende wijze aandacht werd geschonken aan nevenvakken zoals geschiedenis en literatuur.
(WORDT VERVOLGD...)
woensdag 28 september 2022
pech & geluk
alternatieve feiten
1. kleenex-papiertjes zyn oorspronkelyk, tydens de eerste wereldoorlog, uitgevonden als een onderdeel van gasmaskers.
ranking
TOP 10
songtekst-snipper
state of being, 29 september 2022
van 12 uur smiddags tot 2 uur smiddags extreem diep in slaap; dat was wél in de zetel in de woonkamer - maar toch kan je dit niet meer een "powernap" noemen.
GAST-AUTEUR
robertus baeken, die de vader is van don vitalski, schreef het boek "leonard en ik", over zyn nonkel leonard, de fameuze beeldhouwer. over 82 afleveringen verspreid, worden die mémoires hier integraal gepubliceerd.
photo: Hoofd in arduin, circa 50 cm
LEONARD EN IK
door Robertus Baeken
23.
Met de nodige tussenpauzes kwamen er vanzelf ook andere, meer onbeduidende onderwerpen op de proppen. Veel hing af van toevallige ingevingen, van wat er die dag misschien in de krant stond, of van wat er bijvoorbeeld de avond tevoren op tv te zien was. Het komen en gaan van de onderwerpen had iets van opstijgende rook uit een vredespijp. Want hoewel de meeste van onze gesprekken met de zeven kunsten te maken hadden, konden wij evengoed onze zeg kwijt over maatschappelijke of wijsgerige vraagstukken als over fenomenen in de fysica, zoals - ik zeg maar wat - het bestaan van zwarte gaten in het heelal. Ons besluit was immers dat het eigenlijk geen verschil uitmaakte hoe wij tegen dergelijke verschijnselen, begrippen of kwesties aankeken, aangezien we na onze gesprekken beiden nog op dezelfde stoel zaten en de werkelijkheid buiten ons toch altijd is zoals ze is. Wel herinnerde de mij omringende beeldhouwwerken me aan mijn bevoorrechte positie: ik bevond me in het middelpunt van het rijk der kunsten. Bovendien heette deze machtige beeldhouwer mijn beste vriend.
Leonard toonde geweldige belangstelling voor de vele romans die ik had gelezen. Soms vroeg hij me al eens een boek voor hem mee te brengen. Na de lectuur kreeg ik meestal persoonlijke commentaar. Zo herinner ik me nog dat hij hoog opliep met sommige kortverhalen van Jean-Paul Sartre, zoals ‘De muur’ en ‘De kamer’. Andere romans, zoals ‘Lady Chatterley's minnaar’, van D.H. Lawrence, vond hij dan weer te theoretisch van opzet om geloofwaardig voor te komen. Ik kon nooit voorspellen hoe hij op een roman reageerde. Bij zijn beoordeling ging hij nooit af op de faam van het boek of van de schrijver. Een roman als 'Boerenpsalm' van Felix Timmermans, vond hij van een kaliber als Shakespeares ‘Hamlet’.
Tussen Leonard en mij ontstond zoiets als een wisselwerking. Hij had veel aan mijn belangstelling voor zijn werk en mijn gehoor voor zijn opvattingen, terwijl ik dan weer heel wat inspiratie putte uit zijn persoonlijkheid en bezielde levensstijl, die schril afstak tegen heel wat doffe uitingen van de materialistische samenleving om ons heen.
(WORDT VERVOLGD...)
maandag 26 september 2022
pech en geluk
pech: thuiskomende denken "oef, vandaag niks meer, behalve nog in de zetel zitten,"- en een uur daarna pas beseffen fuk ik moet wel dààr nog naartoe."
onderschat / overschat
alternatieve feiten
1. in de 19e eeuw konden professionele sportlieden hun job niet uitoefenen in de winter; zeer velen van deze lui werkten swinters daarom als acteurs in het vaudevilletheater.
3. er is in de v.s. geen enkele staat waarin de letter Q voorkomt.
4. chicago wordt wel eens de "windy city" genoemd - doch niét omdat het daar veel zou waaien, wél omdat een bepaald criticus eens had gesteld dat er in chicago erg veel windbuilen resideren.
5. het vel van een armadillo is kogelvry.