"diamonds & pearls" was inderdaad geen goeie plaat - maar die gloednieuwe deluxe-editie rond "diamonds & pearls", is merkwaardig genoeg van een totaal verbysterende genialiteit, en dus van verpletterende belangrykheid. inderdaad was die plààt niet goed - maar we leren nu, tot onze ontzetting, dat de periode waarin ze gemaakt werd, wel degelyk steengoed was.
je moet eerst alle nummers schrappen die je al kende.
dan moet je alle nummers schrappen waarin "tony mosley" een te grote rol mocht spelen (al ben ik de enige prince-fan op aarde die wél sympathie voor hem heeft.)
vervolgens schrap je de ballads; de prince-ballads van dit halve jaar zyn niet erg oprecht (behalve "open book").
als je dié liedjes geschrapt hebt, ongeveer 50 liedjes, dan houd je er nog steeds 30 over; dus eigenlyk nog altyd een stevige driedubbel-elpee - van volstrekt eerder ongepubliceerd materiaal; en dàt materiaal (indien aandachtig beluisterd met de koptelephoon, nooit ànders) is zo gelaagd en zo funky en onnavolgbaar dat dit gewoon ontploft in je aangezicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten