al myn speeldagen, ziehier:
donderdag 3 april 2025
donderdagbunnie
de dochter van myn broêr serge & ann nerdrev - is zonet een eigen bakkerytje begonnen;
ziehier;
Na jaren van experimenteren, bijschaven en verfijnen is het tijd om ermee naar buiten te komen: vanaf heden welkom in mini desembakkerij tien pond grutten, voor je dagelijks brood en zoetigheid!
Alles ambachtelijk gemaakt, met veel aandacht en geduld en zorgvuldig uitgekiende ingrediënten.
Neem alvast een kijkje op de website en plaats je bestelling, of schrijf je in op de nieuwsbrief:
Hopelijk tot weldra – in de winkel met de leuke gele tegels,
op de hoek van de Oranjestraat en de Trapstraat.
woensdag 2 april 2025
prent vd week
"REFNIR-BRÊKFIN"
- originele (c) don vitalski.
april 2025. - -
42 euro
(49 euro indien inclusief verzending)
oldschool
no fun om hier te zetten
zo'n melkmuil ik
maar ik mag het myn fans tegelyk ook niet onthouden
indien met de piepjonge bent daar links, ha-ha...
state of being, 2/3 april 2025
niets opmerkelyks te zeggen, behalve de usual slush; té laat gaan slapen, wél tydig opgestaan doch slaperig als een holenbeer in diepe wintertyd; zelfs niet meteen meer kunnende fietsen, dan maar te voet my op weg begeven, voor enige boodschappen, et cetera.
om die reden dan maar, zuiver voor deze blog, vyf uur lang aan één stuk door de digitale itjing geraadpleegd.
de digitale itjing moet door iedereen die rationeel kan denken, iets beters voorstellen dan de itjing in boekdrukvorm. by de itjing in boekdrukvorm moet je een "willekeurige" bladzyde openslaan - maar: een boek valt dikwyks aldoor, vanzelf, op één en dezelfde bladzyde open, keer na keer. dus: dan kryg je soms zestien, zeventien dagen na mekaâr, aldoor één en dezelfde voorspelling in je maag gesplitst. byvoorbeeld altyd maar, zeventien dagen lang, het advies: "pas op voor gladde wegen!!" wat niét wil zeggen dat, op zich, dit advies daarom minder zinvol zou zyn - alleen: op den duur weet je het wel. op den duur wil je het gewoon niet meer horen.
vandaag zei dit antieke chinese orakel my dit volgende (lees hieronder):
Rijden terwijl men een last draagt,
brengt je binnen het bereik
Van de vijand.
Doorgaan - is inadequaat.
ik geef toe, lezers, dat ik er op deze manier ook zélf wel een paar kan verzinnen - maar: toch wél, het klopt, voel ik aan, zonder liegen, dat dit een wààrheid is. het is, duidelyk, een statement, geloof ik, dat wil zeggen, kortweg, dat een mens maar één enkele meester kan dienen - en nooit geen twee. "je mag niet doorgaan zolang je die last draagt." het advies is echter verrassend in deze, dat dit advies niét zegt dat we die last zouden moeten zien "los te laten" (zoals het advies "loslaten", nochtans, nu al een paar decennia lang, sinds de jaren 80 ten laatste, hard in de mode is); neen, dit advies zegt: focus u op die last - en zie vooreerst niet verder.
en dit geldt ook voor u, beste lezer of lezeres: niet dat einddoel ver weg, doch wel de besognes hier en nu - die alleen verdienen àlles van uw aandacht.
Abonneren op:
Posts (Atom)
