dans tyger
donderdag 30 november 2023
date
"pinguins kunnen toch wel vliegen"
Dominicanessenklooster
HEILIGE GEESTSTRAAT 22-24
1540 HERNE
HEILIGE GEESTSTRAAT 22-24
1540 HERNE
Wanneer
Op Donderdag 30 november 2023 van 19:30 tot 22:00
onderschat / overschat
overschat: de mate waarin je in tyden van nood daadkrachtige hulp zou krygen van vrienden.
naar waarde geschat: het aftreden van koning boudewyn tydens de abortusstemming, maart 1990.
reklaâm
ideaal kerstcadeau:
de dinsdagclub puzzel.
inclusief verzending 50 euro.
dat is veel geld maar dat komt omdat jy een gierige armenluis bent. voor ryke sportieve mensen is 50 euro voor zo'n unieke puzzel de vermelding niet waard.
belangstelling mail vitalski3@gmail.com
photo (c) dirk cornelus
wie is wie in de dinsdagclub
het is voor my moeilyk om de vele danseressen uit de school van lilith by naam uit mekaâr te houden, zelfs al zie ik ze onderhand allemaal werkelyk zeer vaak;
maar ik zie ze altyd alleen maar on stage; zy hebben my ook nog nooit zonder myn blauwe verf gezien...
ik weet niet haar sterrenbeeld, ik weet niet in welk dorp zy woont...
johanna rediers.
noem ik per ongeluk aldoor charlotte.
ik weet zelf niet meer waarom.
speelt toch twee tot drie keer per maand in de club.
de danseressen die ze meê heeft, zyn ook altyd zo buitengewoon mooi.
dan snap ik niet waaraan ik dit te danken heb.
ik heb er ook totaal geen idee van hoe we in mekaârs leven zyn gekomen...
hy is een jaar of negentien...
zoiets begint futiel...
hy was de aanhang van onze piepjonge goochelaar, jaimy.
jaimy is nu dankzy de dinsdagclub een theatercursus gaan doen, en zien we zelden nog; maar senne zien we àldoor.
ook op tseef leeft of in oostende etc. hy doet ook àlles, ook de moeilyke jobs (dwz jobs waarby je dan zelfs de shows niet meer ziet; op de parking of in de keuken.)
fenomenale kerel.
ik leer veel van hem.
in zekere zin flegmatiek, maar niet methodisch daarin.
hy legt in myn plaats myn anarchistische intenties bloot.
hy legt in myn plaats myn anarchistische intenties bloot.
dwz hy vermoedt in de dinsdagclub een grondelyke anarchie, die ikzelf niet had vermoedt, omdat ik het zelf aldoor vanuit de zakelyke kant zie.
maar als de zaken minder goed gaan is dat uitzicht op anarchistische ambitie zeer welkom...
ik wilde altyd dat de dinsdagclub ook een grafisch laboratorium zou zyn...
de wolstraat werd daar na drie edities reeds, veel te klein voor.
sinds september ben ik er weêr harder meê bezig, en frederik is, tezamen met gianmaria en myn broêr jeroen, een behoorlyk berekenbaar oertalent in deze...
meêgenomen dat ie er ook zo goed uitziet...
suzy electric...
very allround...
op het moment de minst vervangbare kracht van allemaal...
doet ook de administratie van de spin-offs...
byvoorbeeld:
de schouwburg van brugge zegt nu ineens, dat hun stoelen wél verplicht genummerd zyn, dwz ivm tickets.
dus nu gaat suzy àl die mensen opbellen...
en dat soort dingetjes dus maal duizend...
dreamer
in myn droom had ik een verleden dat ik in het echt niet heb, dwz je droomt dat je je iets herinnert, wat altyd zeer akelig is; een artificiële herinnering maar je herinnert het je echt. ik kwam, om er solo op te treden, in een gemeente ergens in vlaanderen, waar ik zogezegd al jaren vaak kwam; mensen in het publiek bekeken me aangenaam gefascineerd maar ze wisten toch niet precies waar ik voor stond; en dit waren geen bekenden van m;, myn echte buddy hier, was alsmaar nergens. - - tegelyk hiermeê de herinnering aan een graduale aftakeling van myn succes in deze gemeente, ieder jaar minder succes, alsmaar meer schraal, op den duur niet echt meer in een zaal optreden maar op een pleintje by een speeltuin; in welke mate is dit écht iets, dwz iets dat echt is gebeurd, of in welke mate is er in de realiteit in ieder geval een gebeuren parallel hiermeê? alleszins een fenomenale tristesse, een vergeefsheid om onpasselyk by te worden. *** er was daar een chinees meisje, met wie ik uitgebreid seks had, in detail en erg realistisch, maar toch ook hier tegelyk weêr dat naargeestige, niet echt opwindend maar eerder op een verdoken manier naargeestig.
vreselyk allemaal...
en zeer moeilyk om uit te leggen ook...
de smaak van zo'n droom, de alles doordringende, byna dodelyke tristesse...
het spyt my om jullie hiermeê te hebben lastiggevallen... ik moet vooruit, ik moet hier weêr uit wegspringen...
gast-auteur
In de vroege ochtend keek Joseph vanop een stoel door het hoge valraampje neer in de straat. Even aarzelend als het zonnetje kwam ook het verkeer op gang. Zijn auto stond als een gevangene tussen twee wakende patrouillewagens op de aan het politiekantoor voorbehouden parking. De dronkaard lag als dood op zijn veldbed. Voor de wc moest hij door de gang. Achter een geopende deur zat een agent de krant te lezen. Bij zijn terugkeer maakte hij hem zijn aanwezigheid met een klopje opmerkzaam. ‘Pardon, kan je mijn vrouw opbellen? Ik wil graag schone kleren.’
‘Zodra je nuchter bent, mag je naar huis!’
‘Ik ben hier voor een verhoor. Dadelijk komt onderzoeksrechter Malky.’
De agent sloeg met een zucht zijn krant dicht en raadpleegde een agenda. ‘Detiège staat hier. Om negen uur.’ Volgens de wandklok was het kwart voor acht.
‘Dank je. Noteer jij het nummer van mijn vrouw?’
Joseph kreeg het toestel naar zijn kant geschoven. Van zodra het signaal weerklonk, gaf hij de hoorn terug. ‘Wil jij het zeggen? Onze verstandhouding is niet zo best!’
De geluiden hadden de zatlap gewekt. Met suffe kop zat hij een sigaret te roken. In afwachting van het schone ondergoed ging Joseph weer op zijn bed liggen, het hoofd gesteund door beide handen. Zijn ogen fixeerden een zwarte stip tegen het plafond. Een keer leek die stip samen met het plafond geruisloos tot voor zijn ogen neer te dalen. Of er gebeurde iets anders. De zatlap moest kotsen en haalde nauwelijks de wc-deur. Om kwart voor negen bracht de agent koffie met broodje. Om negen uur rinkelde een belletje. Joseph zette zich schrap.
‘Je vrouw is hier. Zij wil je spreken.’
‘Zeg haar dat ik niets te melden heb. Het onderzoek moet nog beginnen.’
(WORDT VERVOLGD...)
woensdag 29 november 2023
maandag 27 november 2023
dakkan / dakkanni
dakkan: dat de armoedige erfgenamen van edgar allan poe (1809-1849) toch nooit één halve dollar mochten ontvangen van de talloze herdrukken die direct na zyn dood opeens het daglicht zagen.
dakkanni: totale veiligheid. (cfr macbeth: "To be thus is nothing; but to be safely thus."; dwz: het is niks om koning te zyn; het zou alles zyn om koning te zyn - én veilig.)
onderschat / overschat
onderschat: james chance and the contortions.
overschat: sushi.
naar waarde geschat: heupswingen.
alternatieve feiten
1. "dinsdag" is vermoedelyk genoemd naar een verder onbekende, germaanse god genaamd "thingsus", de god van de volksvergadering.
2. afkomstig van een klein arbeidersmilieu, was warhol zyn leven lang angstig om financieel niet rond te zullen komen, dit ook in zyn latere miljonairsjaren.
3. de faeniciërs hadden een "god van de uitwerpselen". die god was genaamd "baal peor".
4. deze faeniciërs waren de uitvinder van purperen kleurstof, 1600 jaar voor christus, onttrokken aan een zeer bepaalde soort zeeslakken.
state of being, 28 november 2023
wat zou je doen als je nog maar twee jaar te leven had? daar kan je niet op antwoorden zolang dat een hypothese blyft. maar wat zou je doen als je nog maar twéé uurs te leven had? dat kan je je feitelyk juist wél gemakkelyk inbeelden. je plooit je dan helemaal terug op je zintuigen, op je directe waarneming. vast een aangename verdoving (tenminste: zolang je een zàchte dood in het verschiet ligt.)
een daemon heeft je zonet ingefluisterd dat je binnen twee uurs dood bent. je partner wandelt binnen en zegt: "ik ben tomaten gaan halen." hoe elementair dan die waarneming. hoe zuiver tomaat dan die tomaten.
de bedoeling is om àldoor te leven alsof je nog maar twee uurs te gaan hebt.
"go to the lions."
ik denk dat ik nu eindelyk écht wel weet hoe je een stuntgedicht moet maken. d.w.z.: geef my een woord en een idee, en ik wéét hoe ik retorisch daarmeê tot het aller uiterste kan gaan - er nu veertig jaar meê bezig zynde geweest, kén ik die stiel.
maar daarom juist, zo merk ik, kan ik my er vandaag niet meer aan zetten: doordat ik tevens te goed, tot in detail, kan voorspellen hoeveel oneindige uren werk het gaat zyn. hoeveel dagen en weken en maanden werk - terwyl ik daartydens éigenlyk met organisatoren had moeten lopen telephoneren, om over de financiën van contracten te onderhandelen.
ik kan niet zakenman zyn én terwyl stuntgedichten schryven.
ook zoiets imbeciels om God met een hoofdletter te schryven, alsof God zich daar iets van aan zou trekken, wat een zelfoverschatting, neen wat een minachting voor de échte god.
de echte god is heel erg stoer, en krygt het van die kinderachtigheden op zyn zenuwen.
gast-auteur
Die nacht werd Joseph wakker met gebalde vuisten en het lichaam in een uiterste kramp om de uitgestelde mokerslag alsnog te ontwijken. Hij probeerde zich te ontspannen, wat niet lukte. Zijn gedachten namen telkens de draad op van een scenario dat hij in aanwezigheid van de rechercheurs uit de doeken zou doen. Elke vezel van zijn lijf vertelde hem hoe hij bijdroeg tot het zinloos lijden van de wereld, maar dat hij als enkeling, ondanks het vloeien van zijn bloed en tranen, onmogelijk kon voorkomen.
‘Met alle respect mijne heren, u zoekt in de verkeerde richting! Het gaat hier in de eerste plaats over chantage. Het Zwanenjong heeft het aan me opgebiecht: zijn vader werd door middel van compromitterende foto's afgeperst.’
‘Goed, maar waar verblijft die man ondertussen?
‘De geroosterde saté!’
‘Volgens zijn vrouw was hij een kop groter.’
‘U weet dat vlees op een barbecue krimpt...’
‘Daar zegt u wat! Jaja...’ Achteloos tekende Detiège een abstract lijnenspel op zijn schrijfblok.
Joseph vroeg zich af of hij zijn zaken in de juiste volgorde had afgehandeld. Bovendien was er nog het oorzakelijk verband tussen Carlyle en Derycke. Chevalier, eigenaar van het bordeel en van het buitengoed waar het huwelijksfeest van Carlyles dochter had plaatsgevonden, was de schakel. ‘A propos, die oude Derycke staat evenmin recht in zijn schoenen. Ik heb hem betrapt met een maîtresse.’
Alsjeblief Reinhout, geen insinuaties. Hou je aan concrete feiten, aan bewijzen. Je zal het al moeilijk genoeg krijgen.
Te midden van zijn overpeinzingen knarste de deur open. Een zatlap werd naar binnen geduwd. Terwijl agent Bullebak een veldbed tegen de grond gooide, hield een tweede hem overeind.
‘Verschrikkelijk dat iemand zich zo laat gaan,’ mompelde Bullebak. Hij spreidde een deken over de reeds slapende man en wendde zich tot Joseph. ‘Maar nog vreselijker zijn de moordenaars!’
‘Ik noteer dit als een dreigement. Zelfs indien hun schuld is bewezen, heeft een politieman niet het recht de gedetineerden onder zijn hoede te kwellen of te straffen.’ Het leek Joseph of hij een passage uit het wetboek voorlas.
Bullebak zei niks. Zijn antwoord bestond eruit dat de zwaaiende hiel waarmee hij zich naar de deur keerde, moedwillig tegen Josephs ontblote enkel stampte.
De gil gesmoord, de hand overheen de kwetsuur, de lucht benauwend, de stank doordringend, de zatlap naast hem blazend en dazend: dit alles één met zijn ineengekrompen houding, de pikdonkere ruimte en de hem doorborende pijn.
(WORDT VERVOLGD...)
zondag 26 november 2023
etymologie
een woord dat, in 1934, werd uitgevonden door een individu, namelyk de americaanse militair george squier (photo), gespecialiseerd in radio-verbindingen voor het leger. "muzak" is een combinatie van het woord "muziek" en de merknaam "kodak". oorspronkelyk sloeg "muzak" op de bedradingstechniek waarvolgens muziek kon worden gedistribueerd naar militaire werkplaatsen, maar algauw sloeg de term op de muziek zelf.
kodak
de naam "kodak" werd in 1888 verzonnen door ene george eastman, als een klanknabootsing van het geluid van de sluiter van de camera.
alternatieve feiten
1. geert noels woont in lier.2. wilders' haar is geverfd, zyn haar is eigenlyk donker; zyn moeder afkomstig zynde uit soekaboemi, heeft hy indisch bloed in zyn aderen.
3. de langste rivier ter wereld is nog altyd de nyl. byna 7.000 kilometers lang. stromend door elf verschillende landen...4. een ananas doet er twee jaar over om te volgroeien.
5. gordeldieren zyn kogelvry.
6. de niagara watervallen bevriezen nooit.
8. het eerste mobiele telephoongesprek ooit, greep plaats in new york city, op 3 april 1973.
9. in het oude egypte was het woord voor kat een onomatopee, klinkende als "miauw".
10. als je weent van de pyn, komt jouw eerste traan uit jouw linkeroog. als je weent van vreugde, komt jouw eerste traan uit jouw rechteroog.
uit het schriftje
het begrip "huiswerk" als dé duidelykst aanwysbare vergissing, onder de talloze andere vergissingen van ons onderwys. huiswerk. onze machteloze kinderen, in het donker hun boekentas hebbende gemaakt, zo vroeg in de morgen, op zich reeds een misdaad is tegen god; vervolgens de integrale dag lang het onderspit gedolven, non-stop gehoorzamen, saaie lessen uitzweten, stress van toetsen, de herrie van de refters; en savonds - dan komen ze eindelyk thuis - maar: DAN NOG NIET is die tirannie voorby!!!!!! dwz.: de tirannie is NOOIT voorby!!!!!
"denk maar niet dat je op deze wereld bent om plezier te maken. denk maar niet dat het leuk wordt."
het heeft alles van een straf.
en wat zien we in de praktyk? de meeste moeders maken meer dan de helft van dat huiswerk in hun kinderen hun plaats.
zover is het gekomen, zo krankzinnig. en toch niemand die aan de handrem trekt.
ik ben natuurlyk VOOR onderwys - en ik ben ook, zelfs, voor stréng onderwys. maar dit is iets helemaal anders.
state of being, 27 november 2023
het wordt nu wel érg vroeg donker. het goeien-is dat daarmeê vanzelf ook de avonden veel lànger duren. plus: nu ik ben opgehouden als schoolleerkracht, strekken daar ook de nachten zich weêr uit tot in het oneindige. "hoelang zal dit duren?" sprak tot de krekel de mier - waarop de mier echter, door het lot, werd nedergebliksemd...
byna de gehele dag binnengezeten. in de voormiddag my verborgen op myn slaapkamer, doordat de vriendjes die voor myn kinderen op bezoek kwamen, een té gezonde dosis herrie veroorzaakten. in de namiddag dan weêr, my fel opgehouden in de machine-kamer: doordat mollie de woonkamer voor zichzelf wilde hebben. wat een wens is die ik ten zeerste begryp en zelfs waardeer.
rustig weten voort te knutselen in drie of vier richtingen; de dinsdagclubs in gent, de aanstaande dinsdagclub in de zonnestroomstraat, de finale gig voor "tseef leeft". tussendoor ook nog eens aan zelfhypnose gedaan, en daarby meer dan zomaar wat vorderingen gepresteerd; inderdaad vermag van een "doorbraak" worden gesproken.
dan toch wél de baan op, tezamen met luv, rond zes uur in de avond. dat zyn onze enige uitstapjes, maar die zyn volstrekt bevredigend; minder saai dan op restaurant gaan maar wel exact evenzo intiem; a. naar het postkantoor, om daar sàmen pakketjes te gaan inleveren; b. naar de bank, om daar sàmen enige verrichtingen te voltrekken; en naar de muziekschool, om daar, alweêr tezamen, de kinderen te gaan collecteren.
de kans bestaat dat ik in heel myn leven nog nooit zo tevreden ben geweest als vandaag. ik kan byna niet geloven dat dit het jaar 2023 is - want: het jaar 2023, dat is nu, dat is vandààg; terwyl het normaal gezien toch alleen maar het verléden is dat kan worden verheerlykt?
GAST-AUTEUR
65.
Eens de patrouillewagen het handvol mensen onder het lantaarnschijnsel achter zich liet, stuitte hij op een grote innerlijke verlatenheid. Nog later bood het zijraam hem buiten de regelmaat van verlichtingspalen in het donker, helemaal niets meer. Hij kon zo wel eeuwig blijven zitten, vervuld van de zwarte leegte, de cadans van de banden over de snelweg. Later, bij het naderen van de stad, werd hij weer onrustig; zoals een kalf waarmee men de binnenkoer van het slachthuis komt oprijden.
Twee andere agenten waren over de komst verwittigd, klaar om zijn autosleutel in ontvangst te nemen en hem te verwijzen naar een ongezellig lokaal waarin de stank hing van sigarettenrook. Twee stoelen en een tafeltje. Verder niets.
‘Een veldbed en deken!’ blafte de eerste agent, een bullebak van kerel, naar de tweede. ‘En jij… Benen gespreid! Handen tegen de muur!’
Joseph werd gefouilleerd. ‘Jullie zijn me een stelletje!’ riep hij naar agent Jan, toen Josephs vest bevrijd werd van het gewicht van zijn vuurwapen. ‘Onderweg had hij jullie zo een bal door de kop kunnen jagen!’
‘Zoals je ziet, ben ik te vertrouwen!’
De andere dorpsagent kwam aandraven met de camera en wat spullen uit zijn auto om ze in bewaring te geven. Hun vertrek betekende voor hem het signaal om zich uit zijn moeilijke houding te bevrijden. Maar dat was buiten die brutale aap gerekend. ‘Tegen de muur!’
‘Pardon, ik ben al gefouilleerd.’ Joseph gehoorzaamde. Spreidde nogmaals de benen. Moest een tweede keer toestaan dat zijn zakken binnenstebuiten werden gekeerd. Echter zonder resultaat. Daarvoor diende een geheim binnenzakje, met daarin zijn reserve-autosleutel, te worden geopend.
‘Blijven staan!’ schreeuwde de bullebak, voor hij in de gang verdween om even later een veldbed naar binnen te gooien. Toen hij in de gaten kreeg dat zijn klant op een stoel zat, kwam hij dreigend op hem af. Maar Joseph liet niet op zijn kop zitten. Vastberaden stond hij op, zijn vuisten als een bokser voor zich uit.
(WORDT VERVOLGD...)
zaterdag 25 november 2023
dakkan / dakkanni
dakkan: in het luchtruim een natuurlyke wolk in de vorm van een hakenkruis, juist op het moment wanneer wilders premier wordt.
dakkanni: op je eigen commando van een earwurm vanaf geraken.
onderschat / overschat
onderschat: de saaiheid van ademen.
overschat: de mate waarin ongezond leven effectief ongezond is.
naar waarde geschat: de oostenrykse bergen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
