door de hardcore van de band zelf werd frank infante altyd wat gediscrimineerd, - tenminste, die indruk kreeg ik toch steeds. live on stage, als de camera's draaiden, sprong hy wel vaak genoeg in beeld - niet minder vaak dan de gefrustreerde leadgitarist, chris stein...
maar byvoorbeeld in debby harry's autobiografie, "making tracks", wordt frank infante, die toch altyd meê op toer was, zelfs maar nauwelyks vermeld. er staan vyfhonderd photo's in dat boek, doch slechts twéé keer komt frank infante by in beeld.
dit vond ik altyd al wraakroepend!
2 opmerkingen:
is dat een goeie bio Vitalski?
ja, zeker wanneer het over de beginjaren gaat...
Een reactie posten