state of being - - - 20 januari 2011

erg voos weêr... tochtig en vochtig, de ganse dag door... dagen aan één stuk door... gelukkig nauwelyks de baan op gemoeten vandaag, alleen rond het middaguur even naar de tandarts... reeds om vier uur in de namiddag de rode gordynen dichtgeschoven, en alwéêr my laten wegdryven op de "cello suites" van bach... met, daarenboven, de verwarming overdreven hoog afgesteld, zowel boven als beneden, een afrikaanse broeikast werkelyk... en zo in kranten lezen... marianne thyssen is dodelyk ziek, al 's lands journalisten wisten ervan, alleen tv-familie bracht er verslag van uit... voorts ook gelezen in de dagboeken van hans warren... op de terugweg naar huis, komende van de tandarts, my het verzameld werk van hans warren aangeschaft, al mag ik dat hier niet té duidelyk verkondigen, ik heb een paar schuldeisers, die deze blog lezen... ik heb zelf echter ook een boel schuldenaren, die het zelfs verzuimen me te melden hoeveel ik mag factureren... terwyl de gas en de ellentriek wel blyft doorlopen... plus de verleiding om oude boeken te bestellen via e-bay... daar valt niet aan te weêrstaan, zeker niet als het zo regent dus...

    ik had, zoals geweten, drie dagen gedoe aan myn tanden; eêrgisteren werd myn valse tand er zonder verdoving uitgeklopt (aldus tegen myn tandarts, die, zeer toepasselyk, "de peuter" heet met zyn familienaam:"wow, daar heb je me nu dus letterlyk een tand uitgeslagen..."), gisteren, in het ziekenhuis, werden er twee melktanden verwyderd, van zeêr diep uit myn tandvlees, en vandaag werd die valse tand daar voorlopig terug bovenop gestoken... myn integrale gehemelte is nu gezwollen als een kolossale byensteek, ik kan niet spreken, maar kryg aldoor telephoons. waartydens ik dan zinsconstructies gebruik met daarin zo weinig mogelyk s-klanken... een telephonisch interview met "dag allemaal"... over myn autobiografie... ik heb die journalist benadrukt dat ik het wel okay vind om met myn seksleven of myn vaderschap in de boekskes te staan, maar dat het zelfs de lezers onderhand deugd zou doen als daar nu eindelyk ook eens myn inhoudelyk werk zou tegenoverstaan. en ik dénk dat die journalist daarin meêging, maar we zullen zien... direct daarna kwam er ook telephoon van "de zevende dag", in welk programma ik myn boek, aanstaande zondag aldus, eveneens mag ambassaderen. te gek, toch? het is dan precies vyf jaar geleden dat ik nog eens zetelde in dat programma; de vorige keer was op de sterfdag van gerard reve...

    de gynaecoloog wist ons vandaag mede te delen dat molly wezenlyk volgroeid is. ze kan nu iedere dag opeens tevoorschyn willen komen. oorspronkelyk was ze uitgerekend voor zes februari, maar het zal zeker en vast nog voor januari zyn. het enige dat me echt kan schelen, is dat die meid van kop tot teen gezond zal zyn, en dat ze een gelukkig leven zal mogen hebben, maar ergens perifeer zyn er ook de meer rationele, egocentrische zorgvragen: is het met myn libertynse identiteit nu dan echt helemààl voorby, voor altyd? doordat ik iets heb dat, wezenlyk, héél erg op een relatie lykt, kan ik in feite geen erotische alinea's meer produceren, geen onverkende gebieden meer bezingen, geen maniakaal personage meer spelen - "no more we'll go a-roving"... betekent dit dan echter niet meteen ook helemaal het einde van myn schryverschap? daar is iets onverenigbaars... geef my maar advies...

    van didi de paris staat er deze maand een naaktphoto in gierik...