vanmorgen (bloggers weten dat ik vorige week een tand-operatie had, in het gasthuis in lier), lag ik, rond elf uur was het, met myn rug in twee hoge kussens, bezig myn nu wel zéér drukke correspondentie te voltrekken, met tamelyk rumoerig, klam weêrklinkend straatlawaai beneden my, toen ik opeens uit myn mond begon te bloeden... ik slik drie zware ibuprofens per dag, dus ik voelde totaal geen pyn, maar het was een vreemde gewaarwording, daarenboven niet wars van symboliek: later op de dag, om 20:15u, kwam myn uitgever frank zorro by me langs, en, inderdaad: wat hy by zich droeg, waren de eerste, volmaakt gedrukte exemplaren van myn beruchte autobiografie:"ik slaap als een croissant." en jawel, zeg nu zelf, geachte bloggers: het is toch geheel niet ver gezocht om te stellen, dat het uitbrengen van deze onnoembare, onnoembaar uitgebreide mémoires wel degelyk doet denken aan pynloos bezig zyn met uit de mond te bloeden? wat moet de natie met deze merkwaardige geschriften aanvangen? sommige alinea's duren twee pagina's voort... bovenaan op iedere bladzyde staan er zeer nauwkeurige jaartallen en hoofdstuk-nummeringen genoteerd, maar deze schelmenroman zelf, die het is, vertakt en dyt uit in een triljoen personages,- geen zakdoek is daartegen bestand...
en tussendoor myn ry-examen afgelegd... overnieuw was ik zo nerveus dat het geleek alsof ik zweefde... de hele tyd dertig kilometers per uur gereden,- ook in de "zone 70". de examinator, een soort jan leyers, wist niet wat hy meêmaakte. hy zei:"ik snap dit zelf niet, vitalski; je kan er echt Niks van - je bent een gevaar voor de openbare weg; en toch, toch moet ik jou laten passeren..." dat heet noodlot, meneer leyers; en dat heet zo een van die voordelen van het nachtburgemeesterschap. maar dat gaat zo'n examinator het petje te boven... myn komende ambitie is nu, om zelf ry-instructeur te worden...
daarjuist lies van cultureel centrum kapellen op bezoek gehad... met cash geld voor my op zak, wat extreem goed is, want ik zit extreem krap by kas... heel erg dronken was ze wel (komende van een personeelsfeest), en bovendien heel erg verkleumd... ze wilde d'r handen warmen onder myn oksels. "are you crazy, ik hang zelf in frennen!!" terwyl ze er was, telephoon van humo; ik mag voor het komende nummer de "grap van de week" aanleveren... myn manager, johnny quidé, telephoneert ondertussen met "de rode loper" en "de donderdagshow" en zorgt dat alles profi is. als ik johnny niet had, beste vrienden, dan was ik nooit meer, ooit nog, - ooit van zyn leven -, ergens gekomen... philippe geubels redt myn leven... (zondagavond ben ik met luv de live-opnames van "de slimste mens" gaan bywonen, in de studio's van "studio 100" in schelle; wy weten nu wie de winnaar is, dé allerslimste mens (het was dé finale aflevering); maar als je die naam nu op het internet zet (de naam van de mens die uiteindelyk wint), daar kan je letterlyk zes jaar gevangenisstraf voor krygen, en zelfs voor worden vastgebonden. ik heb het overwogen - maar ik ben een lafaard...)
nu gaan plassen... ik moet altyd vyftig keer per halfuur naar het wc... volgens de dokter is dat echter een teken van intelligentie...
5 opmerkingen:
Bravo Vitalski,
van harte proficiat met je rijbewijs, en dat ondanks al dat bloed, en dan te bedenken hoeveel moois er bij jullie nog meer staat aan te komen: zoals de autobiografie van het jaar en je verjaardag met alles daaromheen, maar vooral het ongetwijfeld leukste kind van "heel" België,
nee van heel de wereld ! Luv veel sterkte !
P.S. Zeer goed was het korte maar krachtige Vitalski-item in De Zevende Dag.
Goed bezig, nonkel!!
Bedankt,
Girl on high heels in the Snow !
machtig nieuws!
Vitalski in Humo, dat is om in te kaderen. Goed bezig
Een reactie posten