in de machinekamer

in de "machine-kamer", myn nieve, voorlopig nog geheel niet ingerichte laboratorium op het gelykvloers, zou ik de rolluiken kunnen neêrlaten, maar schyn ik het, tot myn eigen verbazing, juist te verkiezen om ze open te houden; no matter als passanten naar binnen gluren. anders is het altyd maar een zich verschuilen achter draperieën... dat ik hier onnozel in een etalage zit, kan ik aan; dat ik de koude, stille, sporadische wandelaar een vuurtoren  van visuele warmte reik, is meêgenomen. myn bibliotheek eens wat anders dan al die garageboxen, pitabars en klamme naftwinkels... en ik zie al eens wat bewegen...