maandag 28 december 2015

state of being, 29 december 2015








hier nog 'ns klassiek overzichtje van de dag, "wat deed je te maandag" - al ben ik nauwelyks buitengekomen, en al heb ik volstrekt niemand gezien. evenmin kwamen er overdreven veel als geniaal te bestempelen bedenkingen in my op.
    redelyk langdurig, om te beginnen, in bed blyven liggen, dat al zeker; abusievelyk in de veronderstelling verkerende dat luv en de kinderen de gehele dag uithuizig zouden zyn. doordat nana ramael hier zonet is blyven logeren, is dit grote, brede bed van my, geheel op het einde van de rechtse vleugel van ons huis, voor het eerst in zes maanden algeheel opgemaakt geworden, gerenoveerd en ververst, heel fyn.
    overigens ook twee perfecte jeansbroeken  van me teruggevonden (maar dan in de badkamer), van dewelke ik was vergeten dat ik die onbedongen in myn bezit had. in een erg rekbare stof, voelt sportief rond m'n billen, opnief heel fyn...
    in aanwezigheid van m'n bedryvige kroost, zelf uitgebreid neêrliggende in de witte, leêren driezit, toch zeer gedurig kunnen voortlezen in nop maas' biografie van gerard reve. een uur plus een half daarna, rond één uur smiddags, opnief gaan slapen, namelyk tezamen met rocco james conan, voor diens middagdutje. daarna precies één uur lang met mollie zitten arbeiden aan haar sticker-boek, onderwyl luv de boodschappen ging doen.
    rond een uur of vier met de kinderen de straat op, mollie met de step, in een razende vaart, en rocco james conan met de driewieler, dewelke dan weêr gesaboteerd blykt door lekke banden. nog steeds is het weêr, voor het momentum van het jaar, krankzinnig zacht. heel eventjes in de kleine speeltuin hier om de hoek toevende, toch wel weêr, jammer genoeg, een angstaanval gehad, opnief die angstaanval omtrent het nakende post-feestdagen-syndroom; vanaf de derde januari zal het weêr zover wezen; wanneer, dit hoeft geen betoog, de zomer wegebt, kan een mens dit gemakkelyk aan: met dank aan het vooruitzicht op de oneindige kerstdagen, waartydens het verdonkeren der namiddagen en het toenemen van regen, vocht en bittere wind, een huiselyke atmosfeer oproepen, die er één heet van geborgen feest-achtigheid ("winter kept us warm"); vanaf de derde januari evenwel, heerst het bleke daglicht overdag, de kille maanlucht by nacht, en beide zonder een tweede betekenis, met geen enkele kans op verpozing; het uitzicht op verlossing té ver weg - januari, februari, maart, april en ja, doe ook de maand mei d'r maar by: we zullen blyvend kopje-onder worden geduwd, de verslensing zal zyn totààl...
    een oplossing zou zyn om aan het paasfeest véél meer allure te geven - maar hoe bereik je dat in je eentje??
    vervolgens met de bakfiets naar de dekyserlei getrapt, voor een zeer aangenaam diner... wel enigszins jammer dat die italianen daar niet meer buiten serveren, hoewel op hun grootse, houtreen terras de buitenbranders wel degelyk werken; onbegrypelyk... al kon zulks de pret dus niet derven; wy, de familie baeken-vanreusel: een fantastisch fabriekje...
    rond een uur of negen savonds voortgekeken naar de 32e aflevering van "arrow". meestal maakt de held, oliver queen, zyn vyanden dood, en wel liefst (hoe zou je zelf zyn) met pyl-en-boog; doch nu, voor één keer, heeft 'ie toch, op aandringen van zyn secretaresse, zyn vyand laten leven; en, ziedaar: meteen tot ieders spyt!!... want inderdaad: zelfs vanuit het gekkenhuis blykt die slechterik nu in staat, voort te gaan met drugs-dealen en wurgseks... waardoor, ten onrechte, de beste vriend van oliver queen, en dan nog wel door zyn schoonvader, die een commissaris is, wordt vervolgd op leven en dood, ten zoveelste male... op het einde van deze aflevering zegt die vriend dan ook, tegen oliver queen apart:"ik bied myn ontslag aan!" hoe het nu verder moet, weet niemand.
    inmiddels werd het ietsje na middernacht, en ga ik, denk ik, voort, als het mag, met wat ik drie dagen geleên reeds aanvatte, namelyk het her-talen, zoals dit heet, van myn kluchtige toneelstuk "pech en geluk"; de amateur-toneelkring van vosselaar wil het nu immers opvoeren: maar dan naar eigen geografie aangepast (een halfjaar terug speelde het in turnhout); de titel, "pech en geluk", wordt op vosselaars verzoek alvast naar "tegenslag en chance" hertaald...
     op de achtergrond speelt, komende van youtube, "acht uur slaap- en deltagolven-muziek"...

Geen opmerkingen: