laat wakkergeworden, ietsje voor één uur smiddags; doordat ik gisteren, o bloggers, ook pas uitzonderlyk laat was gaan slapen, iets na vyf uur snachts. overdag, vandaag, myzelf feitelyk volstrekt onleêg gehouden, nu achteraf zelfs niet meer wetende waarmeê dan wel precies. ja, ik ben even aan het proberen geweest, zelf die krultang te hanteren, op m'n eigen kapsel welteverstaan. en voorts dienden-ik m'n toneelteksten wat op te frissen, voor savonds.
gegeten: friet met curieworst. om halfzeven savonds eropuit, voor een woonkamer-gig, die greep plaats hier zeven straten vandaan; zodat ik er te voet naartoe kon, met myn barkruk, als enige decorstuk, gewoonweg onder een arm. zo eenvoudig kan het leven zyn.
het publiek, komende van de lion's club, bestond exclusief uit mannen, wat voor "de ideale schoonzoon" een raar kader is; het wordt dan echt zo'n staaltje "cheese is in the table" (in 19e eeuws engeland wilde dit zeggen: de maaltyd is voorby, de kaas is gebracht; dwz de dames moeten - zodat de mannen aan hun schuinse moppen kunnen beginnen...)
maar okay, alles by mekaâr geen onprettig evenement.
al blyft het wel de vraag waar dit naartoe gaat, hoe het met my verder moet, of er een god is die my gadeslaat en of die god binnen een jaar of zes dan nog wel zal bestaan.
het motregende langs de viséstraat.
zelfs was ik nog nét op tyd terug thuis om mollie in bed te steken.
wat, tenslotte, myn ware "state of being" betreft, moet ik erkennen, myzelf als onderwerp eventjes helemaal beu te zyn... dit merk je ook, neem ik aan, aan dit totaal ongeïnspireerde schryfsel hier... ik weet my angstig - maar: ik heb totaal geen zin om zulks te verkondigen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten