info: vitalski3@gmail.com
maandag 16 september 2024
alternatieve feiten
1. een heleboel flamingo's tezamen, wordt genoemd een "flamboyance". een grote bende vlinders tezamen, wordt genoemd een "kaleidoscoop". een grote bende hyena's tezamen, wordt genoemd een "kakel".
2. elvis droeg rond zyn nek een crucifix, een david-ster én een hebreeuws levensteken - omdat 'ie, naar eigen zeggen, niet van de hemel verstoten wilde worden "om technische redenen."
3. het principe van water-ysjes werd per ongeluk ontdekt, door ene frank epperson, in 1905. hy liet per ongeluk een water-met-soda-mix een nachtje buiten in de kou staan. hy vond het leuk om van te eten, nam er een patent op, en hoefde voor de rest van zyn leven niet meer te gaan werken.
4. als kevin bacon een discotheek binnen wandelt, loopt hy steeds recht naar de deejay, geeft hem 50 dollar en zegt:"alstublieft, draai niéts uit footloose!" (kevin bacon speelde eêrtyds de hoofdrol in footloose.)
5. hoe grellig een tyranossaurus er ook mag uitzien, mocht hy vandaag leven, hy zou geen groot gevaar voor ons betekenen; hy liep namelyk erg traag, een gewoon rennende volwassen mens zou hy zeker niet hebben kunnen inhalen.
6. in een restaurant waar het schemerig is, eten mensen byna dubbel zoveel als in een restaurant waar veel licht is.
7. het diepste zwembad ter wereld is 45 meter diep, en ligt in italië.
8. joseph stalin had een laboratorium waar hy onderzoek liet uitvoeren op de uitwerpselen van wereldleiders, als basis voor hun psychologische profiel. byvoorbeeld een hoge dosis tryptofan zou duiden op gemakkelyke benaderbaarheid, weinig potassium zou duiden op nervositeit. verscheidene getuigen bevestigen dat stalin een bepaald akkoord met mao weigerde te ondertekenen, op basis van zyn stront.
9. tydens de eerste wereldoorlog werd het woord "fucking" zo dikwyls in de mond genomen, dat je juist indruk maakte als je het niét in de mond nam. "get your fucking rifles," betekende weinig; maar érg afdwingend klonk het wanneer iemand zei:"get your rifles."
10. bezuiden new york ligt er een boerdery genaamd "goats of anarchy" (zie: photo onder.) een succesvolle new yorkse zakenvrouw was haar stress-leven beu en zette hier dit landgoed op: om onderdak te geven aan een vyftigtal geiten: die allemaal gehandicapt zyn (het ene beest heeft maar één achterpoot, het andere heeft geen voorpoten, nog een andere geit is doof, etc.
state of being, 16 april 2024
aan de chemische samenstellingen van de lucht en in de lucht ervaar ik wel, dat myn roots algeheel kempisch zyn, en dat ik in de kempen als nergens anders kan intappen in dàt specifieke collectieve onderbewuste; kempische taligheid en kempisch lichaamsgewicht; zoals johan petit dat heeft met antwerpen. dit op niet-sentimentale wyze. ik voel my geheel niet "één van hen", en zeker ook word ik ook door hen niet aangevoeld als "één van hun" - daarvoor moet je een wielrenner zyn. maar ik kén die lucht, ik kén die planeet.
dat is een bedenking by onze geniale gig in kapelzaal cecilia in hoogstraten jongstleden. dat leek een soort goed trouwfeest. het wàs ook een trouwfeest eigenlyk, van dokter dirk en lies robbeneiland.
ook zondag in het "salon op zondag" viel iedere halve seconde volmaakt in plooi - eigenlyk nog meer briljant, wegens volstrekt zonder inspanning (het weg en weêr fietsen van daniel de leeuw niet meêgerekend; die ging om negen uur smorgens "al eventjes het bier in de koelkasten gaan steken" - en die had uiteindelyk pas om negen uur savonds gedaan. maar ik was uitgeput door de voorbye week - maar de presentatiestyl aldaar, dryft juist op dat moê zyn; werkelyk alsof we daar allen in onze pyjama zaten. maar uitmuntende optredens, de line-up tegelyk ongemerkt totaal krankzinnig maar vooral 100% vanzelfsprekend.
goed. voor vandaag. i wonna go to bed, nog één halfuurtje lezen...
dreamer
GAST-AUTEUR
door Robert Baeken
55.
De twee vlogen verschrikt overeind. Vanessa scharrelde naar haar uitgegooide kledingstukken, maar raakte er niet direct uit wijs. In de verwarring had hij haar vrijer snel overrompeld. Met de bajonet tegen diens keel, schreeuwde hij: ‘Jij komt hier niet weg! Mijn meisjes worden behoorlijk betaald. Driehonderd euro: het gewone tarief! Niet zo schat?’
‘Doe wat hij zegt Frank, die kerel is gek!’
‘Ik heb maar de helft bij me,’ klonk het benepen. ‘Mag ik?’ Frank boog zich naar het jasje aan zijn voeten.
Het enige wat Thyssen beoogde, was Vanessa het geld als een prostituée in ontvangst doen nemen. Frank bleek een snotneus zonder levenservaring.
Thyssen gooide de biljetten terug. ‘Hier! Voortaan laat je onze vrouwtjes met rust. Begrepen?’
Vanessa’s beurt om de jongen aan te pakken: ‘Ik ben niet wat hij je wil doen geloven, Frank!’ huilde ze.
Thyssen haalde uit, sloeg haar met vlakke hand. Voor haar de aanleiding om er nog een schepje bovenop te doen door zich zonder weerstand te laten neervallen. Rekende zij erop dat het snotjong zijn mishandelde geliefde te hulp zou springen? Mis! Haastig trok hij zijn vest aan.
Weer dreigde Thyssen met zijn bajonet. ‘Snel naar huis! En geen politie!’ Dit laatste dreigement was beslist overbodig. Waarschijnlijk prees de jongen zich al gelukkig dat zijn ouders niet op de hoogte werden gebracht. Hij verdween in looppas.
Ondertussen had Vanessa haar krokodillentranen vergoten. Zoekend naar haar spullen, bemerkte ze dat Thyssen alles had opgeraapt. ‘Geef hier!’
Aan haar stem te oordelen, was ze enkel razend, - niet bang. Even tevoren had hij haar zo het staal tussen de ribben willen stoten, maar vreemd genoeg verbrak het feit dat zij geen spatje angst vertoonde, de ijlkoorts, nodig om zoiets te doen. Weer had de bajonet nergens toe gediend. Het wapen in zijn hand maakte een pias van hem. Om terug in de gepaste sfeer te komen, probeerde hij een ferme ruzie uit te lokken. ‘Vooreerst, wat ben je van plan? Ik hoorde dat je niet langer bij me wil blijven?’
In het pakje kleren graaiend, slaagde Vanessa erin hem haar lange overjas te ontfutselen. Met een kreetje van triomf trok ze die aan. Jurk en ondergoed leken haar niet zo belangrijk; eenmaal de ceintuur dichtgeknoopt, holde ze weg.
Thyssen achtervolgde haar met verwijten. Bij de auto greep ze haar eigen sleutel.
‘Waar rij je heen?’ Door het dichtslaande portier had hij niets verstaan. Snel drukte zij de centrale vergrendeling in.
Dat zij voorlopig weer bij haar man zou intrekken, lag voor de hand. Reeds zag hij de spottende blikken zodra hij alleen de zaal zou binnenkomen en, als bijkomende vernedering, straks op Erik een beroep zou moeten doen om hem een lift te geven.
Gelukkig botste hij bij de deur al op zijn maat. ‘Gauw, leen me je Porsche!’ Erik kon hem niets weigeren; daarvoor was deze hem te veel verschuldigd.
‘Haal geen stommiteiten uit,’ zei die bangerd. ‘Wees voorzichtig,’ voegde die uitgedoofde, ouwe zak eraan toe.
Voor Thys lag een verlaten autoweg. ‘De zottin, zij waant zich lekker beschermd in haar autootje!’ raasde het door zijn dolle kop.
In de verte kreeg hij de rode lichten van haar Renautje in de gaten. Hun positie deed hem denken aan een kat-en-muisspel. Eén hap, en hij zou dat beestje met huid en haar opslokken.
(WORDT VERVOLGD)
zondag 15 september 2024
zaterdag 14 september 2024
donderdag 12 september 2024
onderschat / overschat
onderschat: myn eigen kennis van de latynse taal, hetwelke my nu in myn gezicht weder wuift, door de latynse schoolboeken van myn jongstgeborene, rocco james conan.
overschat: habuisse et nihil habere
naar waarde geschat: seneca.
queen victoria over een gearresteerde suffragette:"die zou eens goed moeten worden afgeranseld!"
bill clinton:"het probleem met ons land is, dat iedereen hier zyn zegje mag doen."
brooke shields:"als je vermoord wordt, geraak je een belangryk deel van je leven gewoon kwyt."
abba eban, israelisch diplomaat:"zyn onwetendheid is van een encyclopedisch niveau."
politie-chef van philadelphia frank rizzo:"de straten hier zyn veilig. het zyn alleen de mensen die ze onveilig maken."
g.l. murfin, burgemeester van lincoln:"het zyn alleen maar de daklozen die de roddel verspreiden als zouden er hier huizen te kort zyn." (die moet ik onthouden...)
nixon:"ik zou een goeie paus zyn geweest."
eduard VII over zyn moeder, queen victoria:"ik ben de enige mens ter wereld met een moeder die alsmaar niet doodgaat."
groucho marx:"vanaf toen ik je boek opendeed, totdat ik het weêr neêrlegde, ben ik keihard aan het lachen geweest. binnenkort ga ik het echt wel eens lezen!"
samuel goldwyn:"voor een alleenstaand iemand is het maar niks om vrygezel te zyn." (ook onthouden)
het vel van een varken is aanmerkelyk dikker op zyn rug.
zowel in het antieke rome als het oude duitsland, als in het prehistorische china, werd urine gebruikt als tandpasta.
foetussen in de moederbuik hebben reeds dromen.
een gemiddelde huisvlieg leeft één maand.
het kortste woord met potentieel de hoogste score in scrabble, is het woord "zax", zynde een instrument om een specifieke soort van dakbedekking meê aan te leggen!
een dilemma tussen drié kwesties wordt genoemd een "trilemma".
in onze dagelykse spreektaal is het woord "ik" het meest voorkomende woord van allemaal.
vandaar zo mooi dat krishnamurti in de tweede helft van zyn leven het woord "ik" niet meer gebruikte, doch in plaats daarvan steeds gebruik maakte van de verwyzing "de spreker".
volgens de kama sutra bestaan er exact 20 manieren van zoenen.
that's all folks...
artikel
precies zes jaar geleden schreef ik voor het blad van de opera van antwerpen een kranten-artikel over bizet. toch wel... in de vlaamse opera speelde toen "de parelvissers", vandaar...
DE PARELS VAN BIZET
Voor negentiende eeuwse romantische kunstenaars was het niet ongebruikelyk, hun werk onvoltooid te laten. De voltooiing zou immers een belediging zyn voor hun aspiraties, zo goddelyk dat ze per definitie niet zouden kunnen materialiseren. Vooral in zyn jonge jaren, toen hy, als Paryzenaar geboren, het goede leven leidde in Rome, Napels en Venetië, ving de onvolprezen componist Georges Bizet (1838-1875) het ene megalomane project na het andere aan, zonder dat er veel van in huis kwam. Maar zyn grootste werk dat onvoltooid bleef, was zyn leven zelf. Depressief om zyn gebrekkige succes en getormenteerd door chronische keelpynen, ging de veelroker Bizet op de eerste dag van juni toch even zwemmen in de Seine; de volgende middag kreeg hy een hartaanval, en nog eens twee dagen daarna stierf hy, op 36-jarige leeftyd. Zyn goeie vriend, de componist Charles Gounod, zonk tydens zyn begrafenisrede op Père-Lachaise in elkaâr van verdriet. Hy stelde dat Bizet was gestorven nét op het moment dat hem eindelyk erkenning tegemoet zou zyn gekomen. Een plausibele voorspelling; hoewel Bizet by leven nooit overdreven op handen werd gedragen, bleek hier nu toch, rond zyn grafkist, een flinke vyfhonderdtal liefhebbers op de been.
Drie maanden eêr, maart 1875, was Bizets laatste meesterwerk in première gegaan: de legendarische opera Carmen. De reactie van het publiek was lauw geweest, en die van de pers byna unaniem vyandig. Slechte smaak! Obscure vertelling! Anti-melodieus! En vooral: immoreel! Hoe durfden Bizet en zyn librettisten voor hun hoofdrol zo'n lichtzinnige zigeunervrouw ten tonele voeren - in plaats van, zoals gebruikelyk, een eerbare, lydzame dame! Maar één seizoen later, by het heengaan van Bizet, waren alle kranten het erover eens: met deze pur sang romanticus, ook winnaar van vele pryzen, was het land, tot ieders verdriet, een waarachtig genie verloren.
Het was byzonderlyk van die opera Carmen dat het publiek nu geen genoeg meer kon krygen, en in het kielzog van dat aangroeiende succes, overal in Europa, werden ook de eêre werken van Bizet onder de loep genomen. Geen enkele van zyn muziekstukken zou Carmen naar de kroon steken, maar ook Bizets opera De parelvissers, meer dan tien jaar ouder dan Carmen, werd kort na zyn dood opnieuw opgevoerd. Toen hy nog leefde, hadden de mensen er weinig oren naar, en was de pers zo mogelyk nog negatiever geweest. "In het libretto zaten geen vissers, in de muziek zaten geen parels!" zo schreef De Figaro daags na de première. Het werd de componist ook kwalyk genomen dat hy, tydens het applaus, ook zelf op het podium was verschenen -"Dat mogen alleen de allergrootsten!" jammerde de krant Le Ménestrel.
Deze miskenningen vielen hem zwaar. Bizets jonge levensjaren waren een en al belofte. Als kind van een muzikantenfamilie kon hy reeds op zyn tiende naar het Conservatorium. Algauw won hy de prestigieuze Prix de Rome. De Paryse muziekscène was midden negentiende eeuw feitelyk een conservatief bastion, maar de opdracht om De parelvissers te schryven, was gekomen van de enige meer experimentele muziektempel in de Franse hoofdstad: het Theatre Lyrique, waar kort tevoren ook de opera Faust van Gounod het daglicht zag. Maar om De parelvissers af te breken, hoefde je niet eens persé van kwaaie wil te wezen. Het verhaal, over twee vrienden in Sri Lanka die elkaâr trouw zweren, na te hebben geruzied om een gemeenschappelyke geliefde, is flinterdun, en hangt aan elkaâr van onwaarschynlyke toevalligheên. Het einde van het oorspronkelyke versie was zo weinig bevredigend, dat het tot zesmaal toe werd herschreven, zelfs toen de musici al waren beginnen te repeteren. Een van de twee auteurs die voor het libretto tekenden, was de veelschryver Fernand Cormon, en die becommentarieerde nadien zelf:"Als ik geweten had wat voor byzonder musicus die Bizet wel was, dan zou ik toch veel harder aan dat script gewerkt hebben." Je hebt een genie nodig om een genie te herkennen; de grote Berlioz hoorde in deze opera wel degelyk vonken van prachtige, originele inspiratie. Wat weinig baatte; na achttien optreêns werd De parelvissers weêr afgevoerd, klaar voor de vergetelheid.
De revival van deze bepaald exotische, feëerieke opera, in de nasleep van die eeuwige hit Carmen, ging met vele ups en downs. Het hielp niet dat de originele partituren verloren waren gegaan, door het zeer slordige beheer van zyn weduwe, Geneviève Bizet. Lange tyd beschikten we alleen over de notities voor zang en piano. Decennialang waren er pogingen, de originele opera te reconstrueren - een doorbraak kwam er pas in de jaren negentig, toen Bizets originele aantekeningen voor de regie werden ontdekt. Al werd, in de loop van de voorbye anderhalve eeuw, de opera wellicht niet overdreven vaak integraal uitgevoerd, sommige fragmenten hebben het wel, sinds jaar en dag, tot heuse evergreens geschopt; het populaire lied "Comme autrefois", en nog meer het onvergetelyke duet, "Het parelvissersduet", waarvan zelfs in 1907 reeds een grammofoonopname werd gemaakt - door Ancona en de enige, echte Caruso. Deze walsende, krakende oude versie kan je horen op Youtube - een echt juweel!
De tragische, te vroeg gestorven Bizet heeft ooit wel eens verzucht:"Muziek - een prachtige kunst, een vervloekt beroep." Friedrich Nietzsche had echter gelyk toen hy de kunsten van Bizet als volgt omschreef:"Zyn muziek heeft de geur van zonnige klimaten, hun verkwikkende lucht, hun helderheid. Ze vertaalt een zintuiglykheid die we zonder hem niet hadden gekend."
state of being, 13 september
okay... alles voor mekaâr... twee uur snachts werd het inmiddels...
toffe repetitie in het seeftheater savonds... een vergadering met de zaalbeheerders van het clubhuis vroeg smiddags... nu op dit moment alles naarstig op orde brengen voor de komende drie gigs op ry: morgen brussel, overmorgen hoogstraten, de dag daarna salon op zondag.
drie keer totààl anders...
er is al lang geen brood meer in huis... ik eet een wafel... dat is niet zo goed, jack the ripper (1888) is gek geworden van een teveel aan suikerwafels, daar moet je echt meê oppassen...
met de wereld gaat het heel slecht. als het huidige kremlin "verslagen" wordt, misschien door een coup, wat dan? je gaat daar niet op één twee drie een sympaythieke vrolyke democratie opzetten...
enfin, morgen eens over bellen...
let's kiss each other like lovers do...
afterLink.
omdat ik zoveel moet werken, heb ik ook weêr aldoor prince op staan, vooral de duizenden uren rehearsals; dat heeft op my dezelfde uitwerking als koffi...
gast-auteur
door Robert Baeken
54.
Op de bruiloft danste een opvallende, roodharige vlam. Thyssen dacht onmiddellijk aan zijn inkomsten en ging al bij de eerste gelegenheid achter haar aan. Zijn pogingen om haar voor zich te winnen, bleven niet zonder succes. Algauw kwam hij erachter dat zij in gezelschap was van een spichtig kereltje met bril en dunne snor. Onbegrijpelijk wat zij in die drinkebroer aan de bar gezien had, tenzij een berg poen. Toeval of niet, bij elke gelegenheid dat Thyssen over haar schouder keek, hief hij het glas. Dat hij al voor middernacht uitgeteld in het hoekje lag, maakte het voor hem alleen maar makkelijker. De rode vlam lag smoor in zijn armen. Haar naar bed dragen en klaar was kees. Wat mooie beloften, af en toe een lief woordje dat haar ijdelheid streelt en de onschuldige ziel laten wennen aan het grof geld dat ze bij hem kon oprapen: zo had hij al menig vrouwtje gestrikt.
Alleen op Vanessa kreeg hij geen vat. Door de enorme drukte was ze aan zijn aandacht ontsnapt. Pas toen Erik zich bij hem voegde, viel ‘t hem op dat hij haar kwijt was.
‘Zij is met iemand een luchtje gaan scheppen,’ zei Eriks vrouw. De opmerking was niet vrij van spot. Hij wist al hoe ze zich na zijn vertrek over hem zouden vermaken. Zelf deed hij ook altijd kleinerend over hoorndragers. ‘Ik neem een kijkje!’ zei hij, zonder een spier te vertrekken.
Ergens langs het pad dat hij op goed geluk midden de beboste omgeving was opgegaan, zetten enkele gesmoorde klanken hem op het juiste spoor: koortsachtig gefluister, af en toe onderbroken door lange stiltes. Om te voorkomen dat het overspelige paar hem zou horen, bleef hij geduldig wachten. Zijn ogen doorboorden het donker, op zoek naar de geringste beweging tussen het licht van de nachtelijke hemel en de onduidelijke omtrekken van het gebladerte. Hij hoorde het paar zich uit hun omhelzing losmaken en op de bosgrond neerzijgen. Vanessa's gegrinnik, waarvan Thyssen gebruikmaakte om nog een stap te naderen, liet geen twijfel over haar bedoelingen.
Hij herkende de geluiden waarmee kleren en ondergoed ongeduldig werden losgetrokken: het schuiven van een ritssluiting, het floepen van een knellend bandje. Opeens hoorde hij zijn naam. ‘De bruut! Ik hou het geen dag meer bij hem uit. Dus kom ik van zodra je domicilie veranderd is. Volgende week?’
Een jonge stem mummelde. ‘Hou het bij twee weken!’
Thyssen hield zijn bajonet tegen het licht van de nachtelijke hemel, klaar om het vrijend paar, op weg naar het hoogtepunt, een halt toe te roepen. Wraak voerde hem naar een roes van zoet genot. Maar ondanks zijn opgekropte woede, wezen zijn bevende handen op een gebrek aan durf. En zo kwam hij te laat.
Nadat het stil werd, hoorde hij haar met vermoeide stem en op een toon zoals geliefden elkaar voor het slapengaan zachtjes goede nacht wensen, iets toefluisteren. Op dat moment van nu of nooit greep hij in.
(WORDT VERVOLGD...)
donderdagbunnie
caroline frederickx
vrydag live in vorst
zaterdag live in hoogstraten
- in don vitalski's legendarische dinsdagclub, natuurlyk.
onderschat / overschat
onderschat: de ergheid van het gegeven dat die moderator gisteren te duidelyk zelf tégen trump en pro harris was, wat voor een moderator niet eerlyk is.
overschat: toen yannick my daarstraks het magazyn liet zien waar zyn nonkel een honderdtal springkâstelen stockeert, overschatten-ik zelf de kwantiteit van het water dat, na een event, uit een dertigtal teruggebrachte springkâstelen, die moeten drogen, terug wegdruipt - ik abusievelyk denkende dat je daar zelfs een aparte water- of rioolput voor moest hebben.
naar waarde geschat: halfvolle melk.
alternatieve feiten
1. in het romeinse ryk waren flamingo-tongen een delicatesse.
2.sparta was op haar hoogtepunt zo'n 400 jaar voor christus. het stadsstaatje telde 25.000 burgers, zoals vandaag byvoorbeeld diest, of westerlo. evenwel telde sparta toen toch 500.000 slaven. daar kunnen diest en westerlo zelfs sàmen niet tegenop.
3. de reden waarom de comedyshows van ricky gervais lang niet zo goed zyn als zyn televisieseries ligt hierin, dat hy als comedian niet in een karaktertje kan kruipen, waardoor zyn inzichten, vanuit een "groot gelyk", soms een beetje pedant dreigen over te komen.
4. in romeinse cyfers wordt "2000" weêrgegeven als "MM".
state of being, 12 september 2024
okay... niet opgeven, don vitalski... blyven gààn, beste vrienden en beste fans... ook sterven is okay - maar dat wil niets zeggen...
je kan toch alleen maar, alles by elkaâr, doen wat je moét doen - maar: je moét dus wel doén wat je moet doen. daar kan je niet, ooit, aan willen ontsnappen...
dus nu alleen dit nog...
tot juist aan die tunnel...
en dan wel, ook nog, door die tunnel - en ja: dan wéér nog verder...
altyd maar verder - en nog verder...
zo is het...
niet versagen - en niet verbitteren!,... ook zeker dàt niet, neen...
maar niet zeggen dat het een stryd is. en ook niet dat het maar een spel is. het is: wat het is.
didn't your mammie give you enough attention.
no one told you it was gonna be easy.
let's work.
één plus één is twee.
je zou anders toch ook niet weten, wat ànders te doen.
no one told you it was gonna be easy.
let's work.
één plus één is twee.
je zou anders toch ook niet weten, wat ànders te doen.
goede vriend.
luc tuymans zei me wel eens: "werken is hard - maar: niét werken, is nog harder." dus kan je inderdaad maar beter werken. een strandwandeling kan ook - maar voorts, onder de zon?
luc tuymans zei me wel eens: "werken is hard - maar: niét werken, is nog harder." dus kan je inderdaad maar beter werken. een strandwandeling kan ook - maar voorts, onder de zon?
work is the drug.
vryheid is alles. dit is werken, dat klopt - maar: dit is niét werken aan, wat heet, "het implementeren van de leerplannen in je aanstaande examens". dit is ook niét, op zondagnamiddag, telephoon krygen van een moeder in schilde, die zegt dat er, naar haar inzichten, in kevin zyn rapport een 7,5 staat - terwyl op de examenpapieren toch duidelyk 79 op 100 staat - "dus dat moet een 8 zyn!!"
vryheid is alles. dit is werken, dat klopt - maar: dit is niét werken aan, wat heet, "het implementeren van de leerplannen in je aanstaande examens". dit is ook niét, op zondagnamiddag, telephoon krygen van een moeder in schilde, die zegt dat er, naar haar inzichten, in kevin zyn rapport een 7,5 staat - terwyl op de examenpapieren toch duidelyk 79 op 100 staat - "dus dat moet een 8 zyn!!"
dàt is het échte werken.
dit, wat jy doet, is niks.
dit is bullshit van niks, wat jy doet - als àlles van wat jy doet, misloopt, dan nog altyd gaat er niemand dood.
en toch.
dit is bullshit van niks, wat jy doet - als àlles van wat jy doet, misloopt, dan nog altyd gaat er niemand dood.
en toch.
en toch, lezers...
de komma is belangryk.
de woordvolgorde is van tel.
de komma is belangryk.
de woordvolgorde is van tel.
ofwel is àlles belangryk - ofwel is niks belangryk.
ofwel is àlles interesssant, ofwel is niks interessant.
je kan niet zeggen: "ik ben wél geïnteresseerd in geschiedenis - maar: ik ben niét geïnteresseerd in die ene, pas geverfde pitabar in lochristi."
àlles telt.
gast-auteur
door Robert Baeken
53.
OKTOBER
OKTOBER
THYS OF THYSSEN
Als man van de daad, laat Thyssen zich zo min mogelijk drijven op gevoelens. Zonder dit zou hij niet zo sterk, mannelijk, moedig kunnen zijn. Zonder dit had hij, om een voorbeeld te geven, nooit boven Stanleystad uit de Hercules C130 durven springen. Daden liegen er niet om. Zij dragen bij tot het beeld dat men van zichzelf heeft. Thyssen wil dat ze hem verheffen boven het kruipdierleven van de gewone burger. Door daden bevrijdt hij zich, bevestigt hij zichzelf en wordt puur. De mooiste droom betekent niks als hij niet wordt uitgevoerd. Thyssen heeft het zelfrespect nodig. Heimelijk droomt hij van de opperste daad. Net zoals Erik het ooit had aangedurfd, stoot hij zijn bajonet, als vergelding voor elk uur van dit ondraaglijke bestaan, met razende kracht door het weke vlees van een schuldige.
Het beeld dat Vanessa van haar tamme echtgenoot had opgehangen, verzwelgt hem. Hij stelt vast: de ondergang van de held heeft niets van een heroïsche strijd. Hoe dat komt? De held moet winnen. Het mag hem niet ontbreken aan de moed voor een opperste daad. Die daad en hij hebben elkaar nodig.
Sindsdien rijpt in zijn hoofd een waanzinnig idee. Hij beraamt een plan dat schreeuwt om te worden uitgevoerd. Toch wacht Thyssen, - en dit is kenmerkend voor de ware held, - geduldig en koel berekend op het juiste uur, het meest geschikte ogenblik.
Die dag werden hij en Vanessa op de bruiloft van Eriks zus uitgenodigd. De laatste tijd waren zij in Eriks kringen een gezien paar. Vanessa schitterde als een juweel. Thyssen nam aan dat haar glans gedeeltelijk op hem afstraalde. Nooit eerder had hij zoveel succes als met haar aan zijn zijde. Sinds nog een derde vrouwtje voor hem werkte, vlotte zijn zaak beter dan ooit. Daarom ergerde hij zich blauw dat Vanessa, in plaats van hem haar medewerking te verlenen, voor luttele centen haar job bleef uitoefenen. Heimelijk verdacht hij haar ervan dat zij hem tijdelijk gebruikte als springplank naar een nog rijker milieu. De laatste tijd wezen talrijke tekenen erop dat zij hem zou verlaten. Vorige maand was het overlijden van haar oudeheer aanleiding om vier dagen weg te blijven. Dit had hij nog door de vingers gezien. Maar een tweede en derde escapade, waar zij geen reden voor kon geven, had hij haar telkens met een kanjer van een blauw oog betaald gezet.
(WORDT VERVOLGD...)
woensdag 11 september 2024
Abonneren op:
Posts (Atom)
