advies van een oude man. of tàmelyk oud. niet overdréven. ik moet ook niet zeuren. - - als je kapot bent. als je niks anders meer kan. dan liggen. op de grond. maar toch: je moét nog iets schryven. wat dan? ziehier. zelfs als je ook totààl geen ideeën hebt. dit is een oplossing: schryven in dit soort débiele zinnetjes. in plaats van zo goed mogelyk: proberen zo slécht mogelyk te schryven. dat werkt, en zelfs buitengewoon goed. zo schryf je op één dag 600 bladzyden byeen.
in de auto. zat ik. rond zes uur. één uur vroeger dan gewoonlyk: omdat ik een date had: met de décorbouwer. voor die deurencomédie. waaraan ik bezig ben. om acht uur: répetitie; maar om zeven uur: discussiëren over het décor.
er zyn maar vyf deuren. in dat décor. een deur naar de slaapkamer, naar de badkamer. de voordeur; voorts. een ingebouwde kast; een zyportaal met vliegengaas voor. dat lykt eigenlyk te weinig - maar: het is perfect voldoende: omdat er ook maar zes acteurs zyn, en er altyd minstens één acteur in beeld staat. je moet niet méér deuren hebben dan dat er acteurs zyn.
doch jammer, vrienden, nu dit volgende inzicht: dat er toch niet een scéne is waarin achter élke deur iemand verborgen zit...
onderweg daar naartoe met mollie getelephoneerd. haar generatie gebruikt het woord "random", byvoorbeeld als je iets zegt dat niet extréém doeltreffend is. je maakt een niet extreem essentiële opmerking - dan zeggen mollie en de haren: "papa, dat is wel random."
ik wou dat ze niet in gent was maar hier by me thuis - hier by me; maar dit is de laatste keer geweest dat ik dit nog uitspreek. rug recht en vooruit!!... komaan.
nà die vegadering, dwz die vergadering met die décorbouwers, had ik nog één kwartier vry. terug naar de auto. zetels platleggen. frak omplooien: tot een slaapkussen. en inderdaad: een powernap full force. totààl weg. totààl. by het wakker worden: waar ben ik? tiens ja, in de auto? ah ja - répetitie? ik ben in vosselaar... er is een répetitie...
met rocco james conan was ik om vier uur in de namiddag naar het skatepark, park noord. was onlangs totaal magisch - maar niet vandaag. klam en wazig. ook rocco zyn concentratie iets minder dan gewoonlyk. toch alles oké - één der vorige keren was ik myn fietssleutel kwytgeraakt en kon ik terug naar huis met die fiets op myn rug. dàt was minder.
dit denk ik vaker by tegenslag: wat is erger: wat je nu meêmaakt - of merken dat je laptop is gestolen? of dat je telephoon in het water is gevallen?
andere mensen zeggen: "zolang myn kinderen geen dodelyke ziekte hebben,"- maar: dat vind ik niet eerlyk, daarmeê kan je àlles wegrelativeren. wat toch niét myn bedoeling is. ik WIL wel pyn voelen, ik WIL wel kunnen worden teleurgesteld. ik ben tégen boeddhisme, tégen quiëtisme. ik ben ook tegen stoïcisme tenzy in de dimensie die nietzsche eraan gaf: "amor fati".
de stoicyn aanvaardt wat er gebeurt - de amor fatiër OMHELST wat er gebeurt - eender wàt er gebeurt.
let it rain on me!!
okay, nu weêr verder aan de slag. the age of the blueface is upon us.
1 opmerking:
https://youtu.be/GpBFOJ3R0M4?si=m_kXB3zaSCg-HBTC
Een reactie posten