ik ga naar de trein en er zit iemand te schrijven in de hall. ze is vergezeld door een duidelijk verveelde jongedame. aangezien de schrijfster niet aanspreekbaar is richt ik me tot het jonge geval. ik vraag "wie schrijft daar?" ze noemt een naam die ik ondertussen allang vergeten ben, maar voegt er aan toe: "ze is de stadsdichter van antwerpen" ik zeg: "wanneer gaan ze eindelijk eens vitalski eer bewijzen door hem stadsdichter te maken? men heeft dergelijk talent binnen de stadswallen, maar toch is het 'bon ton' om hem smadelijk te negeren!" het meisje, duidelijk niet verstoken van enige kennis terzake, dekt na, zucht diep, en ademt luidop: "ja, ik weet het... maar dat ligt niet aan mij..."
tja ridder... wat moet ik daarvan denken... als ikzelf zeur en steun, is dat wel tof, want parodisch, maar als jy dat voor me doet, lykt het écht alsof ik ongelukkig zou zyn... en dat is dus niet het geval... en joke is wel goed hoor...
Bestel de romans van Vitalski. Mail vitalski3@gmail.com
Het Geheim van de Yggdrasil
De Moord op Servais Verherstraeten
Before Them Corona Blues
Mary Shelley Schreef Frankenstein
Het Spookkasteel
De Kempenkrak
De Integrale Jerry Bill
De Naam van het Rendier
Chef-Kok
Het Verborgen Rijk
De Aap van Charles Dickens
IJsberen Kunnen Skateboarden
Live On Stage
Monsterbusters
Edgar Allan Poe in Fordham
Afscheid op Kerstavond
Met Luv naar de Spoed
De Edelfigurant
Ik droomde dat ik Wakker Werd
De Indringer
Terugkeer naar het Rattenkasteel
Ik Slaap als een Croissant
Op Sterk Water
De Geur Van Nat Haar
Behekst
3 opmerkingen:
hmmmmm... yummie!
gisteren in het centraal station:
ik ga naar de trein en er zit iemand te schrijven in de hall. ze is vergezeld door een duidelijk verveelde jongedame.
aangezien de schrijfster niet aanspreekbaar is richt ik me tot het jonge geval.
ik vraag "wie schrijft daar?"
ze noemt een naam die ik ondertussen allang vergeten ben, maar voegt er aan toe: "ze is de stadsdichter van antwerpen"
ik zeg: "wanneer gaan ze eindelijk eens vitalski eer bewijzen door hem stadsdichter te maken? men heeft dergelijk talent binnen de stadswallen, maar toch is het 'bon ton' om hem smadelijk te negeren!"
het meisje, duidelijk niet verstoken van enige kennis terzake, dekt na, zucht diep, en ademt luidop: "ja, ik weet het... maar dat ligt niet aan mij..."
tja ridder... wat moet ik daarvan denken... als ikzelf zeur en steun, is dat wel tof, want parodisch, maar als jy dat voor me doet, lykt het écht alsof ik ongelukkig zou zyn... en dat is dus niet het geval... en joke is wel goed hoor...
Een reactie posten