die repetities met gert jochems verlopen wel vlot - zwak uitgedrukt, dan nog; er heeft zich namelyk, begin ik in te zien, nog nooit één enkel, geringste meningsverschil tussen ons voorgedaan. dat gaat erg ver. normaal gezien, zegt tydens zo'n proces de ene mens:"zeg, hierzo gaan we toch beter iétsje trager," waarop de dan de ander eerlyk van mening is:"neen, dit moet juist, vind ik, heel erg vlug gaan, zo vlug mogelyk!" etc. doch heden is het aldoor:"ja, da's wel goed..." "ja, een goed idee!" en da's al. ik heb zonder overdryven nog nooit, ooit, een toneelstuk tot stand zien komen met zo'n verbluffend gemak. gewoon de hele tyd rechtdoor ryden.
savonds, de repetitie voor "pech en geluk", in turnhout, ging althans ook pakken beter dan de vorige paar keren. voor het eerst ooit hebben we alle scènes na mekaâr gespeeld, zodat de acteurs nu eindelyk zelf het verhaal begrypen waar ze een deel van zyn - en zodat ikzelf gelukkig mocht inzien, als proef op de som, dat dit verhaal wel overkomt; dwz het vrolyke café wordt geleidelyk aan erg droevig, en het droevige café een beetje vrolyk; je ziet dat logisch aangroeien, heel goed...
myn brein is op het ogenblik wel suf, ik ga het hierby laten...
ik heb dorst maar er is niks juists in huis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten