woensdag 17 februari 2016

state-of-being, 18 februari 2016





de meest onregelmatige slaap-uren van myn algehele leven gehad. dit, doordat de helft van de wereld ziek is, en er dus byna niemand op post is.
    zelf blyf ik, wat de bacteriën-aanvallen aangaat, wel lekker en mooi buiten schot, ja aldoor. goed van my!! wie ziek wordt, kan er niks aan doen, doch als je gezond blyft, dan kryg je toch enigszins de indruk, waar of niet, hier persoonlyke verdienste aan te hebben; de heldhaftigheid van jouw aller-eigenste weêrstand, waar alle anderen in je omgeving maar zwak zyn, en kinderachtig en laf...
    het schema verliep als volgt, al moet ik erby zeggen dat dit voor jullie totààl niet interessant is...
    geslapen van zes uur smorgens tot acht uur smorgens; daarna met mollie in "tom & jerry" zitten lezen, en daarna, naast haar, in de zetel, half ingeslapen totdat luv het kwam overnemen. vervolgens weêr écht ingeslapen, om elf uur, en voort gesnorkeld tot één uur stipt; nog eens vervolgens met de wagen rocco james conan gaan afhalen, by m'n ouders (die waren hem van school gaan halen); een tas thee gedronken aldaar; den an weêr met rocco hier thuis in bed liggen slapen, van twee tot vier in de namiddag; hierop maar weêr op de been; eten, drinken, een column produceren, voorlezen; en tenslotte, nog maar eens, mollie savonds te bed leggende, ingeslapen, voor een goed halfuur, van acht tot halfnegen...
    dus, tezamengevat: geslapen van 6u tot 8u, van 11u tot 13u, van 14u tot 16u, van 20u tot 20:30u. dwz toch mooi byna zeven uur!!, da's netjes voldoende!!...
    snachts in de machine-kamer myn nieve platendraaier geïnstalleerd - maar: ik kan hem nog niet aanzetten, de amerikaanse draad past, klaarblykelyk, niet in het stopcontact. morgen naar de media-markt hiermeê,- kreunn...
    maar: goed dat ik eindelyk nog 'ns vinyl ga kunnen draaien...
    nog later in de nacht dan toch intens aan het studeren geraakt, toch wel... "hamlet", een werk van een zekere william shakespeare...
    "to be or not to be",- de man vraagt zich af wat het best is: het leven, met al zyn folteringen en zieke ellende, te ondergaan, of anders maar gauw eruit te stappen. hy kiest voor het eerste - maar: op volstrékt fatale wyze, het kan hem totààl niet meer schelen wat er gebeurt, wat hy meêmaakt, of hy nu doodgaat of voort-leeft. eigenlyk is dit nog érger dan zelfmoord; je bént eigenlyk dood - maar toch val je de staat nog lastig.
    dit hier is zeker dé allerzwakste "state of being" van 2016 - tot dusver. myn excuses...
    x

Geen opmerkingen: