er is niks zo gemakkelyk als onderuit zitten om één of andere documentaire te bezien. om die reden kampte ik de voorbye twee dagen met een klassieke writer's block: de televisie afzetten, om daarna in een schryf-modus te geraken, werd my een té grote opdracht - een angstaanjagende sprong die ik niet meer aankon.
maar: toch is het niet helemààl ideaal om tv te liggen zien; je voelt je onderwyl toch ook 'n beetje lamlendig (katholieke mensen toch wel zeker...); en zo ben ik vandaag uit die impasse weggeraakt; de formule bestaat hieruit: dat je de documentaires laat voortspelen - maar dat je onderwyl aan de schryftafel gaat zitten. eerste voorwaarde: het moeten documentaires zyn over elvis presley, over wie nu eenmaal niks meer valt by te leren, zodat je echt niet hoeft te luisteren. ten tweede: het uitgangspunt moet zyn dat wat je, by zoveel drukte in huis, gaat opschryven, per definitie totale brol zal wezen - maar: dat dit dan helemaal niet erg is.
en ziedaar: twee uur nadien had ik, in schetsvorm, het integrale vervolg voor m'n toneel-thriller klaar!! zelfs de finale!! en het ziet er nog schitterend uit ook, in rode, blauwe, zwarte en groene stilo door mekaâr!!
nu die schetsen klaar zyn, is de ergste stryd al gestreden. vanaf morgen is het alleen nog maar een kwestie van invullen - buitenmatig tydrovend, doch zonder existentiële drama's, gewoon uitvoeren... met vanaf nu vermoedelyk voornamelyk "africa" van coltrane op de achtergrond...
alleen van nul naar één vind ik steeds kei-moeilyk... daarna gaat het vanzelf...
ik moet my er, kortom, by neêr zien te leggen, dear bloggers, dat ik een byna schandelyk gemakkelyk leventje leid...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten