state of being; 18 october 2024

in de late namiddag nog eens naar de boekhandel geweest, de slegte in het byzonder. myn lectuur was namelyk byna op, zo leerden-ik gisterennacht.

    neen, zeker heb ik hier wel, lezers, nog een vierhonderdtal boeken liggen waarvan ik zelfs de achterflap nog niet eens gelezen heb - maar: je zit nu eenmaal, op een moment, in een zeker lees-traject, en wezenlyk weet ik my heden ten dagen byna nergens in geïnteresseerd, wis en waarachtig; geen oude geschiedenis, geen zuivere litteratuur, zelfs geen op robert howards conan gebaseerde stripverhalen. al een paar maanden lang lees ik alleen maar biographieën - van, feitelyk dan nog, alleen maar zeer afgezaagde pop-sterren; dus anti-litteratuur, alles byeen. algehele luiheid... wat veel te maken zal hebben met het gegeven dat ik, anno 2024, nog enkel maar lees van halfvier snachts tot halfvyf snachts, de uitputting byna voorby...

    echter: nog altyd blyken myn angstaanvallen-in-boekhandels in zwang. au!!...

    hoe anders was het vroeger! myn levenlang kon ik oneindig lang en onverdroten de ene boekhandel na de andere uitpluizen, dat was dé ware lust.

    ik was er niet op bedacht, vandaag, maar inderdaad: precies na één minuut daarbinnen, zuivere angst en beklemming, niet eens meer in staat om de boeken nog maar te bekyken. het lag niet aan de winkel zelf, die was rustig en humaan en alles was netjes verzorgd. het zit in myn hoofd - maar het is echt waar zeer heftig, ondraaglyk, alsof ik in brand sta. ik kàn het niet verklaren - het is echt hell.

    gelukkig weet ik de muziek-biographieën daar staan, dus beenden-ik meteen naar myn doel toe; en daar kon ik dan toch, op exact tien lange minuten tyd, een zekere buit vergaêren. biograhieën van chrissie hynde (autobiographie), janis joplin (door ene ellis amburn), james brown (door een zekere james sullivan), jerry lee lewis (door iemand die 'nick tosches' heet), en luc de vos (door leo verdonschot, die ken ik wel; da's een nederlander; hoe curieus; het leven van luc de vos - door een nederlander...) 

    de muziek van janis joplin, byvoorbeeld, vind ik totaal niet om aan te horen - en ook, inderdaad, haar persoonlykheid heet my het tegengestelde van aantrekkelyk - maar: dat wil niét zeggen dat, in de praktyk, zo'n verhaal niet een mooie tydscapsule kan wezen, een peillood in geistesgeschichte. tenminste, àls de schryftstyl een beetje in orde zal mogen blyken. pakweg een debiele schryfstyl, dat is okay. maar byvoorbeeld een auteur die het meer over zichzelf heeft dan over zyn onderwerp - dat lust ik niet!!
    ook aan dit soort boeken begin ik alleen maar sceptisch. ik begin specifiek in één enkel hoofdstuk dat me vaagweg wel benieuwt. byvoorbeeld chrissie hynde: dan ga ik zoeken waar ze het over haar tyd met de sex pistols heeft. dàt hoofdstuk lees ik dan wel. en dan zie ik daarna pas, of ik nog voortlees.
    jerry lee lewis: eerst opzoeken waar de jonge jaren van elvis ter sprake komen...
    luc de vos: eerst nakyken of zyn avonturen in new york ter sprake komen - daar was ikzelf immers by aanwezig...
    

het zyn uitzonderlyk huiselyke dagen. pas zondag moet ik weêr de baan op. dat heb ik in màànden en màànden niet meer meêgemaakt...