inmiddels is het tot een traditie geworden (na vyf keer is iets een "traditie"): iedere vrydagmiddg, exact van 15:15u tot 16u in de namiddag, met luv in "den hopper" vertoeven; gewoon wy met zyn tweetjes, echt geweldig.
op de terugrit ryden de kinderen meê, die we dan immers gaan afhalen van school - zodat ikzelf dan wel achteraan moet gaan zitten, opdat mollie vooraan zou kunnen gaan zitten, omdat anders myn present-zyn voor mollie juist een wrevel in plaats van een meerwaarde betekent (toch wél klopt deze zin, die je zonet hebt gelezen, vrienden, en die nochtans een nevenschikking was van, in deze volgorde: "zodat", "opdat" en "omdat". ik schryf al myn leven lang iédere dag - en nog nooit ben ik in één enkele zin ""zodat", "opdat" en "omdat" allemaal naast mekaâr aan het zetten geweest...)
ik ben zeer moê, ik weeg vyf ton, ik zou moeten kunnen uitbreken; naar een geheim palmenstrand, naar een pyreneeëndal; in plaats daarvan sleep ik my door de living op myn sokken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten