state of being, 22 aûgustus 2025

te vroeg wakker geworden. toch meteen aan de dag begonnen. drie uur lang aan die deuren-comédie geschreven ("waarde gij ni naar benidorm", dat is de titel.) dit is buitengewoon uitzonderlyk, normaal kan ik zelden langer dan gedurende één goed uur doorschryven aan één ding - dwz: normaal moet ik na één uur schryven, urenlang van de schryftafel afstand nemen.

    vervolgens  vanalle correspondentie, en nog eens vervolgens naar de bank gefietst. en dan toch wél ingeslapen, in de zetel in de benedentuin.

    corneel is inmiddels weêr naar huis (dwz corneel, vriendje van rocco. zyn fiets heeft geen poot. verder all well.)

    mollie is gaan camperen met vriendinnen, in de lilse bergen; de leêgte in huis daardoor, is aangrypend - met name als een vooruitzicht op wat my vanaf september te wachten staat, wanneer ze op internaat gaat. met opzet schryf ik hier zeer egocentrisch: "wat my te wachten staat"; hààr gevoelens gaan voor, of course; doch hier en nu bestudeer ik myn éigen gevoelens hieromtrent, en die zyn burning hell. myn dochter die zo vroeg al het huis uitgaat - ik zie wel de schoonheid van loslaten, maar dit is té vroeg, het verlies is totaal, emotioneel is dit, aan myn kleine zelf, het ergste dat kon worden bedacht.

    rond zes uur stratégo met rocco. rocco gewonnen. goed zo.

    rond acht uur naar vosselaar, meteen myn stukjes tekst op die acteurs kunnen loslaten - en even meteen goed gelachen ook. echt leuk. het zal buitenstanders niet opvallen, maar ik doe met dit stuk iets dat voor myzelf totààl nieuw is; niét my vermeien en uitplooien in woordspelingen, en dus niét een deuren-comédie als een parodie op dat genre (wat erg aanmatigend zou zyn), maar wel, hopelyk, een argeloze oprechte gooi naar het echte genre zelf. dus écht volks zyn - niet het volkse nadoen, maar echt volks zyn.
    nu is het middernacht. hartkloppingen van te veel koffi...
    vrydag eerst vergadering met steven vangool inzake de kempenkrak, daarna vergadering met laika inzake een herfst-revue op linkeroever...