TOCH NIET TERUGGEKOMEN
weet je nog, vivaldi, toen wy samen
een pint dronken in de quinten matsys?
lang terug,
die zomer-avond.
die gillende studentes ook
op het conscienceplein.
zo mooi als die waren,
hun voeten met sandalen in de vyver.
en voor ons op tafel
jouw donkerbruine, lederen kaft -
met daarin
die ongeziene plannen van je;
en ik, vivaldi,
die toen al voorzag
wat jy
nu pas
te weten bent gekomen.
een mooi ogenblik,
de sterren sprankelden...
de beiaard
beierde...
en
praat de jeugd nu over my, inmiddels?
kopen ze
by de platenboer
myn
nieuwe plaat?
verdomd ook
jouw doorzettingsvermogen, man!
zelfs
toen ik
in het ziekenhuis was beland -
weet je
dié middag nog?
vandaag, goeie vriend, is het voorby.
ziehier: de recette.
voorspelbaar genoeg, vivaldi, wil je
my dus de schuld geven - maar
toen in de quinten matsys,
by onze àllereerste pint al,
heb ik jou met deze, geheven wysvinger
benadrukt -
ik ga
niks betalen!
my alles wel -
maar ik ga niks betalen!
euro's, naar franken omgerekend
is dat maal veertig!
ons arlette
is opnieuw beginnen te studeren -
een bachelor sociaal recht,
eigendomsrecht en internationaal arbeidsrecht.
ik kan nu alleen nog daarmeê bezig zyn,
hier scheiden zich onze wegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten