jonathan druyts, een personage dat werd verzonnen door victor glorieux, een nonkel van vitalski, bevindt zich, om zyn vriendin daar te zoeken, in syrië. heden zit hy eventjes verplicht in een land-rover - waar een lyk aan hangt...
maar: na amper vyf, of hooguit zes seconden lang, vooruit te hebben gereden, hield die eigenaardige lemarc, die hy was, weêr halt. hy keek strak voor zich uit en zei niets meer, en dééd ook helemaal niets meer.
totdat onze held, jonathan druyts, onwillekeurig en onverwacht, door het raampje bezyden hem, een yzingwekkend geluid vernam, dat het stille gekreun moest zyn van die mens aan hun trekhaak; die stakkerd - die was dus nog in leven!
waarop jonathan, hoe kon het anders, metéén wenste uit te stappen -"niet doén!" zei lemarc. en zei nog:"ze schieten ons aan flarden!"
"wat gebeurt er hier!"
"ik ruik in ieder geval onraad," zei lemarc, onafgebroken zo strak voor zich uitziend, als 'n kater op muizenjacht.
"ik wil niet in een wagen zitten die een levende mens over de grond sleept!" zei jonathan.
zeer langzaam, pas na een zekere pauze, repliceerde lemarc:"je hallucineert. er hangt aan onze wagen geen mens." en dan legden-'ie dit volgende uit:"we willen zo weinig mogelyk opvallen in deze buurt - en op dit ogenblik," sprak hy, "op dit ogenblik zit het nu eenmaal als volgt in mekaâr, jonathan; je springt hier in het oog: indien je aan je trekhaak géén lyk hebt hangen..."
enige seconden lang kon onze held niet meer spreken.
"daarom," ging lemarc voort, "hebben wy vanmorgen een turkse paspop aan onze trekhaak gebonden. om hier zo weinig mogelyk aandacht te trekken."
een uitleg die geen steek hield, lezers. immers: zelfs terwyl die werd afgestoken, vernam je het geluid van dat kreunen en steunen -"maak hem los!" zei jonathan kordaat.
"ben je niet goed snik?" zei lemarc. maar: niet helemààl sprak hy als zodanig, want: nog terwyl hy bezig was, het woordje "snik" te articuleren, trof hem plotsklaps, maar wel helemaal gratis, een gigantisch salvo kogels, granaten of bomscherven in het aangezicht, komende dwars door de voorruit -"brrrrraa-traah-tatata-tatatatraaaahh!!!!!"
"pak het stuur," sprak hy met een snik, achterover tuimelend. "vlug, pak het stuur - we gaan ... we gaan eraan!"
wordt vervolgd
1 opmerking:
Blijven gaan!
Een reactie posten