woensdag. dat wil zeggen: tàmelyk vroeg opgestaan - om de kinderen van school te gaan halen. in theorie hebben die gedaan om tien voor twaalf, maar in de praktyk sta je daar toch steeds een kwartier lang minstens, te schilderen.
ik wilde naar myn ouders en rocco ook en myn ouders wilden ook dat we langskwamen; alleen mollie wilde liever recht naar huis. gelukkig kon ik in myn geest hardop uitroepen: dit wil zeggen dat de meerderheid wél wil! zodat we daar binnen geraakten, voor een rustig middagmaal.
myn grootmoeder gaat verhuizen naar een ànder home. myn ouders geven eten aan de zwerfkatten in hun hof. myn vader zette een lied op van john dowland - met als onderwerp oliver cromwell - wat my (by nader onzien onterecht) een anachronisme geleek...
in de vroege namiddag geslapen in de zetel (per ongeluk), doch rond halfvier in de namiddag met de wagen door de hectische drukte tot aan het zuiderspershuis gesjeesd, voor een meeting met den dave van gestel. het pershuis was nog niet open, dus eindigden we in de zürich.
ik ben voorstander van een verplichte dash-cam voor iedereen, dwz een camera op de front van je jeep, permanent filmend. en dan alle overtredingen doormailen naar de politie.
savonds eten laten komen van een tibetaan. die inderdaad heel erg tibetaans is! we wilden daarvan al màànden eens iets proberen, doch de ene keer bleek dat ze 's zaterdags niet werkten (een traiteur die niet werkt op zaterdag??); de andere keer vroegen we:"zyn jullie open op dinsdag?" en toen was het antwoord:"soms." andere keren pakten ze gewoonweg niet op. maar vandaag dan weêr, konden we wél zomaar ineens bestellen - ik zeg tegen luv: bakt voor alle zekerheid maar wat frieten ook, volgens de meeste zen-boedhistische berekeningen in deze kwestie, komt dat eten oftewel nooit tot by ons, oftewel pas binnen een uur of vier ten vroegste." evenwel: exact één kwartier nadat we onze bestelling deden (één kwartier daarna al!!), ging de deurbel af!
het eten was uiterst goed, "eigenlyk nog beter dan die chinees van de vorige keer," zei luv in het totaal zestien keer...
de kinderen in bed gestoken. ik zou voor mollie, naar afgesproken, vier korte verhaaltjes hebben voorgelezen, maar door haar oneindige reeksen truukjes, uitvluchten en listen heb ik er in het totaal meer dan twaalf voorgelezen (ze koos de hele tyd voor de vervolgverhaaltjes; volgens hààr vormen die tezamengevoegd telkens maar één verhaal...)
de laatste aflevering van het eerste seizoen gezien van "eigen kweek". my daar zeer goed by geamuseerd. dus dit volgende hier niet als een kritiek, maar als een detail-gedachte; misschien had er toch iéts, érgens, mogen voorvallen, byvoorbeeld in ergens één stukje dialoog, dat zou hebben ontstegen aan de platte, natte grond aldoor - iets dat toch, onverwacht, éventjes van onderuit die kerktoren zou zyn geglipt; een raadselachtige esthetische ervaring; maar oké, echt heel tof... goed ook die wim willaert...
snachts de nieve shakespeare voorbereiden... in de machine-kamer... morgen opname van aflevering vier: macbeth. daarmeê weet je wat doen!!... tydens het nieuws, tussendoor, met veel scheerzeep myn baard tot een shakespeareaanse sik herschoren, met name vanwege het vooruitzicht op een zogenaamde photo-shoot voor het programma, eveneens morgen...
een goeie, godvruchtige woensdag is het geweest, derwyze. niet vanzelfsprekend, woensdag doorgaans zynde de meest kaal bedreigde, herbergloze dag van de week...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten