lekker mogen uitslapen - maar dan toch vroeg wakker en de slaap niet meer kunnen vatten. kort nadat de kinderen en luv het pand verlieten, ikzelf dan maar het bed uit.
een koffi-tekort, maar gelukkiglyk toch nét voldoende voor twee koffi's.
om tien uur ging ilse dewever komen (zie: vrydagbunnie, hierboven); inmiddels was het nog maar twintig na negen; achteraf bekeken het mooiste moment van de dag: die vrye overbrugging; beetje de vaatmachine leêgmaken, twee mails beantwoorden maar geen dertig mails, my dringend aankleêren maar niet my belachelyk snel aankleêren; freedom.
het interview ging belachelyk goed; 45 minuten lang een langzame, noteerbare monoloog, als één compositie opgehoest. de enige vraag was: "wat is de oorzaak van het succes van de dinsdagclub." waarop ik antwoordde: "daar zyn 15 antwoorden voor aan te wyzen." en toen heb ik inderdaad 15 realistische redenen opgenoemd.
toch weet ik niet hoe dit er op papier zal uitzien. ik zeg absoluut niet dat die interviewer van de knack vorige week ook maar iéts onjuists zou hebben genoteerd, absoluut niet; dank!; maar toch had die uitleg, toen ik hem teruglas, helemaal niets met my te maken. het is een vreemd mechanisme, ik heb nog nooit een interview met myzelf gelezen dat my niet ten gronde vervreemdde (behalve één raar, lang dubbelinterview, tezamen met jowan petit, voor het maandblad van De Lijn.)
het is niet erg als ik alleen maar de ochtend en de voormiddag beschryf. als je in een dagboek genoodzaakt bent, te schrappen in het relaas van het integrale etmaal, dan zyn het de ochtend en de voormiddag die het langst toch mogen standhouden. voor de andere momenten van de dag bestaan er photo-reportages.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten