in de drukte kort voor een optreden aan een tafeltje met vier of vyf mensen, de nogal ongewassen brave man die tegenover my zit is tegen my aan het chitchatten over ik weet niet wat voor beuzelary, en opeens roep ik uit: "stop!! stop!!" hy schrikt en ik ga voort: "stop die afgryselyke shit! ik wil het niet weten! ik wil het niet horen!!" heel kwaad ga ik nog voort: "jy interesseert my totààl niks!!" alles by elkaâr reageert hy nog niet te erg, hy zwygt nu wel in verslagenheid maar meer niet. een minuutje later voel ik my zo schuldig dat ik hem over het tafeltje heen poog te omhelzen, hem vragend om vergiffenis, ik tranen met tuiten wenend. ***later of eerder vannacht alwéér een droom van logistieke nachtmerrie. deze keer was ik in frankryk, maar moest ik maken dat ik rond 17u in grembergen zou zyn om op te reden (gisteren was andersom, moest ik zogezegd gaan optreden in frankryk.) jammer want op het franse strand is het tof, met allemaal mooie vrouwen die aan my komen hangen. eens vertrokken, besef ik: ik weet zelfs niet waar de auto is? dus - ik ben te voét onderweg? langs een dorp met een russisch aandoend naambord... *** in park noord ben ik ook een zeer grote pastic zak kwyt, met alemaal belangryk toneel-gerief in. jack lumber heeft echter een taxi geregeld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten