anti-schiet-gebed 17-7

ANTI-SCHIET-GEBED 17-7.
der gezusters der heilige dymphna, geel.

Ave, gij ingoeie Moeder Maria,  

Gij die zelf een maagd 

Alle joenge meskes da worden opgejaagd

in d'r herte draagt;

Vrijware mij –  

Plus integraal mijne familienaam erbij; 

Vrijware mij, vaardig en urgent, van een vent  

Da vanaf as hij mij vastgrijpt,  

Zijn grenzen nimmer herkent –  

Gene God en geen gebod

Gelijk als hem in het kot van de nacht  

En taai-in-één een met al zijn kracht  

Aan mijn haar ga komen gaan trekken  

Om zijne lust te verwekken  

Van onder een deken  

Dat ons had moeten kunnen bedekken  

Voor zijn vunzige bekken.  

Voor mij gene vent  

Dat aan alles ga wullen gaan lekken,  

En zelfs ieverans tefrent, aan den duvel gewend,  

Aan tefrenten-olijven  

Ga blijven gaan plekken.  

Aans tekent mij pertang gene vrees,  

Aans ken kik pertang geen gebrek -  

Mer datte heeft rezekes bij de dees gene stek. 

Gene kul, genen truut,  

Geen mennekesplek -

Gene zever en al zeker genen dikke nek, da zek.

Dus Moeder Maria, gevederde Virginia -

Vrijware van ne vent  

Da begaaid in zijn kaai botten  

Ga wullen gaan sjotten in het cement.  

Verlove mij omdaarvoor ni

Met den enen of den andere sjieke Richard,  

Belove mij omdaarvoor ni  

Den enen of den anderen abjaar.

Maar genen afschooier, gene flikflooier,

Gene flierefluiter, gene zwerte ruiter.

geen kloefkapper, genen afflapper -

En nooier nog een van die binken  

Da ge nooit is zult kunnen zien blinken  

Als justekes na tien k'tier rinkaanéén Tripels verdrinken.  

Om hiete, na datum, goe meurig,

In zijnen zorg te komen liggen stoeberen en stinken –  

Ne stecheleer, ne wezereer,

Ne wroeter zo vrij  -

Vergiffenis, Virginia,  

Da is het niet voor mij.

Tis eender heet hem Patrick,

Kan me ni schillen heet hem Jos –  

Kan hem alleen maar wa komen staan buurten,

Dan is het ni dië van os.  

't Kan mij niet boemen heet hem Janssens,

’T weze mij worst heet hem Wuyts -

Ze zullen hem wel is hemmen  

Als hem heeft gesemmeld met den Duits.  

Hoevele gezusters in de ziekenzaal  

Weten dees verhaal?

Een trees van hierneffe, ze had kou in d'r sleffen,  

Was zonder beseffen d'rneffe getrouwd;

Met van over het water, dat hoorden we later,

Ne pater dat ni wier vertrouwd.  

Tieng dagen na datum,  

Ge doecht dat ge het kreegt,  

Had dië gelijk schijnt al

Z'n schup afgeveegd.  

Miënde gaai da na eecht? 

Naar waar was die henen, 

Z'n haar lag in frennen,

Gedarmes die kosten hem al niet meer herkennen -  

Al hebben ze hem gezoocht  

Achter iederen boocht

Van Wechel tot in Tielen, 

Van Grobbendonk of Winkelomhei tot over de Hoge Rielen. 

 

Tot verre voorbij Wuustwezel  

Met ne rinkelende ezel.  

En met alle meugelijke deugdelijke gratie  

Wachten de kwachte van Weelde Statie;

Van maart tot april  

Om God zijnen wil  

Met heel de Gardeville –  

Maar overal bleef het stil.  

Zo gag-het op den Bemd

Met alles dat is vremd.  

Zo vergaget hiete in de vennen  

Ne mens dat wij niet kennen.

't Was in Oevel, na de oorlog pas,  

Pas dan hebben ze hem toch ineens gevonnen.  

Daar lag hem verdronken in een ondiepe plas,  

Zijn beenderen vastgebonnen.

  

Tieng tegen één in de doenkerste hagen  

Met stokken en stenen doodgeslagen - 

Al kosten ze hem al nimmer horen klagen;

Zo verpletterd als hem was  

In zijn geribbelde ribbenkast,  

Zo verketterd as ne Judas,  

Zo plat as ne paljas.  

En de schrale wind da woei

door zijn vernagelde karkas  

In t schroeiende, bloeiende gras.  

Zo gag-het op den Bemd

Met alles dat is vremd.  

Zo vergaget hiete in de vennen  

Ne mens dat wij ni wullen kennen.

 

Die kween da met diën uierzak was  

Die zagen ze nog is ene keer op het Looi;

D’r haar heel aardig afgeschoren,  

Zo kwiet als die wier in een kooi.

Moet da van moeder Maria,  

Dan mag da van Maria Magdalena,  

Sint-Ursula – maar bovenal, in alle geval,  

Vooral van d'ons dierbare Dymfna.  

D’heilige Dymfna,  

Die het ooit wier gelapt  

Dat met ene klop er bovenop

D're kop er wier afgekapt.  

Dierbare Dymfna, - 

Vrijware mij van ne vent  

Dat roemetoem op 't heiend  

Door geen man is gekend.  

Bedilt hem hiete in de Bilzen,  

nieverans een eigen famille –  

Dan Hilde, dan Ilse, dan ikke hem ni willen.  

Zwerft hem hier over de beeldekens  

Zonder zelf ieverans een huis,  

Dan roepen wij ozze nonkels  

En die nagelen hem aan een kruis.

Nee, dat die van os kan travakken.

In de plek van rond te brakken.  

In de plek van in Poeiel,  

In de plek van in Poostel,  

In de plek van in Pulderbos pinten te pakken.  

Nee – zwugen en in zwert zweet  

Z’n eigen zwijgend vugen  

Voor iedere cent  

En voor geen complement -

Dan is ook os vader content.  

Geen vlekken op z'n kleêren,  

Gene schrik op hoge leêren,  

En van z'n leven gene rel  

Over wa kik kokkerel.  

Da meneerke eet  

Al 'tgeen ik voor hemmekes

Op toffel hem gezet.  

Gene zevereer in de keuken  

Is genen hoengereer in bed - 

Dus dat hem zijn eigen volfret  

Met spekvet.

En aans moet hem maar vertrekken  

Op z’n stoemme trotinet .

Ast moe met een blauw ket.

Neen, gij

Die vanover het fel beloverde Velderhoven  

Tot hoog boven de brede Meerlese-Moer,  

Zelf onaangeroerd alle vallende sterren bevoer  

En wonderlijk onze zonden bondig van zich afzwoer.  

Gij regentes van de sterren en de curieuze maan –  

Na alles da kik voor u hem gedaan –  

Ziede mij hier in mijn kleedje voor u staan.  

Zegt tegen van hierboven,  

As ge hem ziet, subiet,  

Dat hem is wa meer mag doen  

As altij alleen maar beloven.  

Wanneer krijk ik eindelijk mijn eigen gezinneke,  

Met hopelijk dees jaar nog m'n allereerste kinneke?  

Zet voor de geur van de brandende bramen  

aandachtig oep een kier alle deuren, alle ramen;

En brengt, voor da ze vergaan ga zijn,  

Ons moemoe nog rap, as het kan, tesamen  

Met al haar toekomstige erfgenamen.

In de naam van de Vader en de Zoon –  

Och ja, voor da ge het vergeet, gij middelares –  

Denkt ook aan onze Vo, die heeft weer een abces.  

- Laat mij een kinneke kramen!  

sNaams van sVaders, sZoons sHeilige Geestes,  

Amen.