gastdichter: victor glorieux

MYN VRIENDEN NAMEN MY MEE

voor myn vyftigste verjaardag
namen myn vrienden my meê
naar café
het keteltje.

de oudemansstraat -
het schipperskwartier.

hoe beledigend van ze...
dachten die nu echt
dat ik nérgens iéts van afweet?

ik stond
aan de kant van de politie

toen die binnenkwam
om een paar van die snollen daarbinnen
weg te halen
en af te voeren.

een bedeesd meisje met lange,
bruine haren
en een smal, grauw, maanbleek gezicht
zocht bescherming in myn armen.

"zeg jy
tegen die agenten
dat wy hier tezamen zyn!

dat wy
een koppel zyn!"

myn onwil om dit te doen,
myn bereidheid zelfs om haar aan te geven
als het zover zou komen,

maakte dat ik
losstond van deze situatie

en op den duur
ook myzelf aankeek
als een buitenstander.

ik zag myzelf sprakeloos
met haar meêlopen

naar een appartementje
vlak daarboven
van amper twee kamers.

op je rug
op haar natte, benauwende eenpersoonsmatras
gelegen,

kon je
met één voet
een deurtje openduwen

naar een waskamer,
een droogkast,
een chileens kalender...

op straat beneden nog meer
ambulances, sirenes,
brekend glas.

"van prostitutie op zich
was ik nooit een tegenstander,"
zei ik plechtig.

"alleen
moet een man
geleidelyk aan worden bekocht
en dus niet op voorhand al."

en zo gebeurde het.
ze vroeg my veel later pas,
tegen de ochtend aan,

of ik haar eventueel zou betalen,
en
ik kon zelf kiezen hoeveel dan wel.

toen ze
onder my lag nog,

en helemaal scheen
weg te smelten
van myn liefde,

scheen ikzelf ook myn eigen leed
op haar uit te storten,
zo oud, zo afgeleefd ik,

met
myn levensgevoel van weêmoed
en melancholie aldoor,

àlle dagen van de week,
iéder halfuur van iedere dag
aldoor dit overeind zien te komen
in tegenstand.

- de volgende middag
vroeg één van die "vrienden" van me
hoe het was?

toen pakte ik,
vanonder een tafeltje,
een dennenhouten zitstoel beet

en sloeg dit meubel
met één handige mep
tegen de geruite tegelvloer
aan stukken.
-hey!
riep nog de cafébaas.

omdat hy my beledigde,
omdat hy malaika beledigde!

hoe was het geweest,
dat was iets
dat jy niet kan begrypen,
dat was nu eens iets tussen my en haar!!

hy rende de straat op
maar draaide zich nog eens om.

hy zag in my
iedereen die hyzelf had probéren zyn.