weêr een zinvolle aflevering, al kom kikzelf wel niet erg aan het woord. op een ogenblik zei ik:"wel grappig is die scène in maigret en zyn dode, waarin maigret aan de rechter comélieau vraagt of deze een erwt in zyn neus wil steken." byzonder gestreng wees mia my terecht:"die scène bestaat niet!" waarop ik voorzichtig opperde:"toch wel?..." waarop mia my definitief op myn plaats zette:"alleen in jouw nederlandse vertaling dan!"
ik voelde my zo'n dommerik worden, dat ik voor de rest van deze aflevering byna niets meer dierf zeggen. pas thuisgekomen zag ik wel, in "maigret et son mort", op bladzyde veertig:
- Dites -moi, monsieur le juge, vous est - il arrivé de vous enfoncer un petit pois dans le nez?
- Comment?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten