zondag 29 maart 2020

ONS FEUILLETON

HET SECRETARIAAT



feuilleton in 17 afleveringen


door don vitalski






wat voorafging: de brilaap moet de indringer ogenblikkelyk tot by de directeur zien te brengen.











12.
hoeveel? zeker myn halve leven, lezers en vele lezeressen, zou ik er, op dit moment in de vreemde tyd, voor over hebben gehad, om met dat prachtige, blanke, langharige, zwartharige, feërieke meisje dat zy was, te hebben mogen tezamenkomen - natuurlyk: in zekere zin, dat klopt, waren we ook nu al, op dit moment al, tezamen; want nu al waren we tezamen één, zonder overdryven. maar: wat ik bedoelde, in detail, was dat ik haar veel dichter by me wilde hebben. om haar te kunnen voelen. in myn beide armen - om haar te kunnen vastprangen, effenaf. en om haar meteen ook, ten slotte, te kunnen knypen, krabben, strelen en byten als een wild dier in haar blanke, prachtige kont - zoals brilapen dit nu eenmaal plachten te doen by hun wyfje.
    haar witte, kletsnatte t-shirt zou ze hebben mogen aanhouden; haar onderbuik, haar glimmende dyen - die zou ik ongemoeid hebben gelaten, tenminste: zolang we niet waren getrouwd. maar hoe doodgraag zou ik, nu byvoorbeeld in zo'n legertent, bovenop hààr zyn komen te liggen! of nog liever: dat meisje juist bovenop my! want: als ik myzelf bovenop hààr zou gooien, wat kon dit dan willen betekenen? dat kon dan, als je het naging, willen betekenen, inderdaad, dat ik haar bedrukte; dat zy, in waarheid, van me zou hebben willen ontsnappen. terwyl: als het andersom was, als zy degene was die er juist voor koos om bovenop my te komen liggen - dan was dit met zekerheid ook hààr begeerte. en dan zouden we inderdààd nog, vroeg of laat, om niet te zeggen: zo rap mogelyk, met mekaâr willen trouwen, echt waar - om meteen daarop, met de goedkeuring van allevier onze ouders, met mekaâr te zullen tezamenwonen en tezamen slapen voor altyd. om een gezin te stichten. om tezamen, in zo'n legertent, lief en leed met mekaâr te zullen delen, en om die kinderen dan ook wel met verantwoordelykheid naar school te brengen, iedere dag.
    "wie is dat meisje? is zy iemand van de koorddanseressen?"
    "nieuwsgierig?"
    "dat zal wel!"
    "ja, zy is een koorddanseres - maar niet slowaaks. zy is er, dacht ik, nog niet zo overdreven lang geleên pas bygekomen."
    "is zy niet van die ploeg," zei iemand, "van de vrouw met de drie borsten?"
    opeens werd het my, gedurende nog geen kwart van één seconde, pikzwart voor de ogen. en ineens kreeg ik, tegelykertyd, ondraaglyk veel jeuk aan myn eigen neus -"niet krabben!" zei de sprinkhaan. want: het was dus de sprinkhaan, lezers, die was gekomen. dit ondraaglyke kleine diertje dat het was, bleek, door dit vensterraam, in één sprong bovenop my te zyn gesprongen - dus was het ook, met andere woorden, déze vreselyke meneer geweest, die op het vensterraam aan het kloppen was geweest. of die er toch aan gekrabd had. dus: precies zoals dit onooglyke insect kon articuleren, spreken, lachen en zelfs roepen met de luidsterkte van een normaal volwassen mensenwezen, zo kon die dus ook, klaarblykelyk, zelfs aan vensterramen, kloppende en/of krabbende geluiden teweegbrengen als een volwassen mens.
     "hoe jammerlyk!" aldus de lastige sprinkhaan. "ik heb alles goed afgeluisterd - maar," ging die voort, "maar je hebt het dus verbrod! zoals gevreesd."
    "wat heeft hy verbrod?"
    "hy heeft het verbrod om de buffel te verwittigen!"
     "waarvoor?" vroeg de minotaurus meteen, staand by de deur. "waarvoor moest de buffel dan worden verwittigd?"
    de sprinkhaan gaf geen antwoord. in plaats daarvan, sprong dit kleine, bruine, vreselyk irritante mormeltje, begeleid door zyn altoos zo enerverend zoemende vleugeltjes, met één grote, kromme sprong tot juist op het exacte midden van de funeste keukentafel. "bah," sprak 'ie daarna pas, en ging voort:"van die verderfelyke paddenstoeltjes? hier dus ook alweêr..." en dan sprong 'ie naar een stoel  - om zich, van daaraf, ter besluit, met één salto-achtige tygersprong naar buiten te verplaatsen, maar om nooit meer terug te keren. dwz hy was verdwenen in de natte grashalmen - net goed!
    "wat bedoelden-'ie daarmeê? de buffel verwittigen? waarvoor zou die dan moeten worden verwittigd?"

WORDT VERVOLGD





Geen opmerkingen: